69.
[144]
sed me repente, iudices, de fortissimorum et clarissimorum
civium dignitate et gloria dicentem et plura etiam dicere
parantem horum aspectus in ipso cursu orationis repressit.
video P. Sestium, meae salutis, vestrae auctoritatis, publicae
causae defensorem, propugnatorem, actorem, reum; video
hunc praetextatum eius filium oculis lacrimantibus me
intuentem; video Milonem1, vindicem vestrae libertatis,
custodem salutis meae, subsidium adflictae rei publicae,
exstinctorem domestici latrocini, repressorem caedis cotidianae,
defensorem templorum atque tectorum, praesidium
curiae, sordidatum et reum; video P. Lentulum, cuius ego
patrem deum ac2 parentem statuo fortunae ac nominis mei3,
fratris liberorumque nostrorum4, in hoc misero squalore et
sordibus; cui superior annus idem et virilem patris et praetextam
populi iudicio togam dederit, hunc hoc anno in hac
toga rogationis iniustissimae subitam5 acerbitatem pro patre
fortissimo et clarissimo civi deprecantem.
[145]
atque hic tot et
talium civium squalor, hic luctus, hae sordes susceptae sunt
propter unum me, quia me defenderunt, quia meum casum
luctumque doluerunt, quia me lugenti patriae, flagitanti senatui,
poscenti Italiae, vobis omnibus orantibus reddiderunt.
quod tantum est in me scelus? quid tanto opere deliqui
illo die cum ad vos indicia, litteras, confessiones communis
exiti detuli, cum parui vobis? ac si6 scelestum est amare
patriam, pertuli poenarum satis: eversa domus est, fortunae
vexatae, dissipati liberi, raptata coniunx7, frater optimus, incredibili
pietate, amore inaudito, maximo in squalore volutatus
est ad pedes inimicissimorum; ego pulsus aris focis deis
penatibus, distractus a meis, carui patria, quam, ut levissime
dicam, certe protexeram8; pertuli crudelitatem inimicorum,
scelus infidelium, fraudem invidorum.
[146]
si hoc non est satis,
quod haec omnia deleta videntur reditu meo, multo mihi,
multo, inquam, iudices, praestat in eandem illam recidere
fortunam quam tantam importare meis defensoribus et conservatoribus
calamitatem. an ego in hac urbe esse possim,
his pulsis qui me huius urbis compotem fecerunt? non
ero, non potero esse, iudices; neque hic umquam puer, qui
his lacrimis qua sit pietate declarat, amisso patre suo propter
me, me ipsum incolumem videbit, nec, quotienscumque me
viderit, ingemescet9 ac pestem suam ac patris sui se10 dicet
videre. ego vero hos11 in omni fortuna, quaecumque erit
oblata, complectar, nec me ab iis quos meo nomine sordidatos
videtis umquam ulla fortuna divellet; neque eae
nationes quibus me senatus commendavit, quibus de me
gratias egit, hunc exsulem propter me sine me videbunt.
sed haec di immortales,
[147]
qui me suis templis advenientem
receperunt stipatum ab his viris et P. Lentulo consule, atque
ipsa res publica, qua nihil est sanctius, vestrae potestati,
iudices, commiserunt. vos hoc iudicio omnium bonorum
mentis confirmare, improborum12 reprimere potestis, vos his
civibus uti optimis, vos me reficere et renovare rem publicam.
qua re vos obtestor atque obsecro ut, si me salvum esse
voluistis, eos conservetis per quos me reciperavistis.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 T. Milonem Heine; Eberhard
2 deum ac codd.: eundem coni. Reid
3 mei P rell.: mei et Hks
4 liberorumque nostrorum Halm: eorumque nostr P rell. (in P sup. eo est r, unde eroumque Bς): rerumque nostrarum Hks
5 subitam subiit Schol.
6 Ac si codd. praeter k (at si )
7 coniux P1B all.
8 certe protexeram scripsi: certadeie (ie expunct.) texeram P. certa detexeram B rell.: certe texeram Hk c. dilexeram Madv.: c. defenderam Klotz: c. erexeram Wesenberg: iacentem erexeram Bezzenberg (cf. § 64): certe a caede texeram Halm: corpore texeram Koch
9 ingemescet PG1: ingemiscet B rell. (Vat. § 39)
10 se sese P2Hk: esse (per compend.) G
11 hos ut C. Fr. Hermann ita k: eos Madv.: vos codd.
12 improborum impetum K. Busche (§ 62)
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark. Albert Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1909. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.