[28]
exanimatus evolat ex senatu, non minus perturbato
animo atque vultu quam si annis ante paucis in creditorum
conventum incidisset; advocat contionem, habet orationem
talem consul qualem numquam Catilina victor habuisset:
errare homines si etiam tum senatum aliquid in re publica
posse arbitrarentur; equites vero Romanos daturos illius
diei1 poenas quo me2 consule cum gladiis in clivo Capitolino
fuissent; venisse tempus iis3 qui in timore fuissent—coniuratos
videlicet dicebat—ulciscendi se. si4 dixisset haec5
solum, omni supplicio esset dignus; nam oratio ipsa consulis
perniciosa potest rem publicam labefactare; quid fecerit
videte.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.