[67]
hic aliquando1, serius quam ipse vellet, Cn. Pompeius
invitissimis iis2 qui mentem optimi ac fortissimi viri suis3 consiliis
fictisque terroribus a defensione meae salutis averterant,
excitavit illam suam non sopitam4, sed suspicione aliqua retardatam
consuetudinem rei publicae bene gerendae. non
est passus ille vir, qui sceleratissimos civis, qui acerrimos
hostis5, qui maximas nationes, qui reges, qui gentis6 feras
atque inauditas, qui praedonum infinitam manum, qui etiam
servitia virtute victoriaque domuisset, qui omnibus bellis
terra marique compressis imperium populi Romani orbis
terrarum terminis definisset, rem publicam everti scelere
paucorum, quam ipse non solum consiliis sed etiam sanguine
suo saepe servasset: accessit ad causam publicam, restitit
auctoritate sua reliquis rebus, questus est de praeteritis.
fieri quaedam ad meliorem spem inclinatio visa est.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.