Aristides, Aelius, Orationes 46
Wilhelm Dindorf, Ed.

γράφοιεν ἐφ᾽ αὑτῶν. ἀλλ᾽ οὐ ταῦτά γ᾽ ἐστὶν ὧν προϋπέδειξεν αὐτοῖς ὁ διδάσκαλος οὐδ᾽ ὧν ἐπαιδεύοντο, ἀλλ᾽ ἐκεῖνος μὲν ὅπως ὀρθῶς γράφωσιν εἰσηγεῖτο, καὶ ἅ γε σώζουσι, τῶν ἐκείνου μαθημάτων σώζουσι, ταῦτα δὲ αὐτῶν ἐστιν ἁμαρτήματα, εἴτ᾽ ἐνδείᾳ μαθήσεως εἴτε ῥᾳθυμίᾳ εἴθ᾽ ὅπως δή ποτε ἐπακολουθήσαντα, πλὴν οὐ δι᾽ ἐκεῖνόν γε οὐδὲ τὴν παρ᾽ ἐκείνου συντέλειαν, οὐ μᾶλλόν γ᾽ ἢ καὶ οἱ τῶν τροφῶν ἀποροῦντες διὰ τοὺς πορίσαντας καὶ διδόντας αὐτοῖς ἀποροῦσιν. ἀλλ᾽ οἶμαι τῆς ἐνδείας ἐστὶν ἅπαντα ταῦτα, οὐχ ὧν τις μετέσχεν οὐδ᾽ ὧν ὅσον οἷόν τ᾽ ἦν ἐκαρπώσατο. εἰ μὲν οὖν τι χεῖρον Ἀθηναίους ἐκεῖνοι προὐδίδαξαν, λεγέσθω τοῦτο κατ᾽ αὐτῶν, οὐδεὶς λόγος αὐτοὺς παραιτήσεται τὸ μὴ οὐ φαύλους εἶναι: εἰ δὲ μὴ [p. 298] πάντας ἐπαίδευσαν μηδ᾽ ὡς οἷόν τ᾽ ἀκριβέστατα μηδ᾽ ὡς μάλιστα ἐβουλήθησαν, τί τό γε ἐκπεφευγὸς τῆς ἐκείνων προστασίας ἄν τις τιθείη; οὐ γὰρ τῆς ἐκείνων ὁμιλίας τοῦτο ἀπώναντο, ἀλλ᾽ οὐκ ἀπώναντο ἐκείνων ἔτι τοῦτό γε. οὔκουν ἐξ ὧν προσεῖχον αὐτοῖς, ἐκ τούτων ἥμαρτον, ἀλλ᾽ ἐξ ὧν οὐ προσεῖχον ἐπλημμέλησαν. οὕτως ἅ γ᾽ ἐπείθοντο σαφῶς ἄρ᾽ οἱ πείθοντες ἔπειθον καλῶς. ἔπειτα μουσικὴν μὲν καὶ γεωμετρίαν καὶ τὰς ἄλλας τέχνας λέγω καὶ τὰς πάνυ φαύλας οὐ πάντες οἱ φοιτήσαντες παρὰ τοὺς διδασκάλους λαμβάνουσιν, ἀλλ᾽ ἐκ τῶν πολλῶν ὀλίγοι κομιδῆ τινες: καὶ οὐδ᾽ ἐν τούτοις οὐδεὶς ἐπαναγκάζει τοὺς διδασκάλους αὐτοὺς ὑπευθύνους εἶναι τοῦ διὰ παντὸς ἀκριβοῦς, οὐδ᾽ ἂν ὁ μαθὼν μὴ πάντα κατορθοῖ, μηδ᾽ ὅμοιος ᾖ τῷ διδάξαντι, οὐδεὶς τοῦτ᾽ ἀναμφισβήτητον κατ᾽ ἐκείνου τίθησιν, οὔθ᾽ ὡς οὐδὲν ἐπισταμένου τῆς τέχνης οὔθ᾽ ὡς ἑκόντος ὑποστειλαμένου οὔθ᾽ ὡς τὸ σύμπαν εἰπεῖν ἀδικοῦντος. ἀλλ᾽ ἴσμεν τὸν τοῦ Ὁμήρου λόγον ὃν περὶ τῶν παίδων ἔφη κἀπὶ τῶν τοιούτων ἰσχύοντα:

παῦροι γὰρ （φησὶ） παῖδες ὁμοῖοι πατρὶ πέλονται,
οἱ πλέονες κακίους, παῦροι δέ τε πατρὸς ἀρείους.

καὶ διδασκάλῳ τὸν μὲν ὅμοιον συνέβη γενέσθαι, τὸν δὲ οὒ, καὶ ὁ μέν γε χείρων, ὁ δὲ βελτίων ἐγένετο. οὕτω