καὶ ὁ Τρομιλικὸς δὲ τυρὸς ἔνδοξός ἐστι. περὶ οὗ φησιν Δημήτριος ὁ Σκήψιος ἐν δευτέρῳ Τρωικοῦ Διακόσμου οὕτως : ‘ τῆς Ἀχαίας πόλις Τρομίλεια,10 περὶ ἣν γίνεται τυρὸς αἴγειος ἥδιστος, οὐκ ἔχων σύγκρισιν πρὸς ἕτερον, ὁ προσαγορευόμενος Τρομιλικὸς.’ οὗ καὶ Σιμωνίδης μνημονεύει ἐν Ἰάμβῳ, οὗ ἡ ἀρχή:
ἐγὼ πρότερον μὲν ᾠόμην τὴν Σικελίαν
ἓν τοῦτ᾽ ἀπότακτον αὐτὸ τοὺς τυροὺς ποιεῖν
καλούς, ἔτι ταῦτα προσετίθην ἀκηκοώς,7
ἱμάτια ποικίλ᾽;εἰ λέγοι τις Σικελικά.
β. σκεύη μὲν οὖν καὶ κτήματ᾽ ᾠόμην φέρειν.
γράφων
ἦ πολλὰ μὲν δὴ προεκπονῇ, Τηλέμβροτε
Εὐριπίδης δ᾽ ἐν Κύκλωπι ὀπίαν καλεῖ τυρὸν τὸν δριμύν, τὸν πηγνύμενον τῷ τῆς συκῆς ὀπῷ :
ἐνταῦθα μέντοι τυρὸς ἐξ Ἀχαίης [p. 30]
Τρομιλικὸς θαυμαστός, ὃν κατήγαγον,
ἐπεὶ δὲ περὶ πάντων εἶπον τῶν παρακειμένων ἀποτράγημά τε πεποίημαι: τὸν Τρομιλικόν, καταπαύσω τὸν λόγον τὸ γὰρ λείψανον τῶν τραγημάτων καὶ τρωξίμων ἀποτράγημα εἴρηκεν Εὔπολις. σκώπτων γὰρ Διδυμίαν τινὰ ἀποτράγημα αὐτὸν εἴρηκεν ἀλώπεκος ἤτοι ὡς μικρὸν τὸ σῶμα ἢ ὡς κακοήθη καὶ πανοῦργον, ὥς φησιν ὁ Ἀσκαλωνίτης Δωρόθεος, τοὺς δὲ λεπτοὺς τῶν τυρῶν καὶ πλατεῖς Κρῆτες θηλείας καλοῦσιν, ὥς φησι Σέλευκος: οὓς καὶ ἐν θυσίαις τισὶν ἐναγίζουσιν. πυριέφθων δὲ μνημονεύει οὕτω δὲ καλεῖται τὸ πρῶτον γάλα Φιλιππίδης ἐν Αὐλοῖς:
καὶ τυρὸς ὀπίας ἐστὶ καὶ Διὸς γάλα.
καὶ ἴσως πάντα τὰ τοιαῦτα ἐπιδειπνίδας ἔλεγον Μακεδόνες, κώθωνος γὰρ ἡδύσματα ταῦτα.’
τὰ δὲ πυρίεφθα καὶ τὰ λάγανα ταῦτ᾽ ἔχων.
