οὐ μὴν οὐδ᾽ υἱὸς Μήνης ἀγέραστον ἔθηκεν
οἵην μὲν φίλος υἱὸς ἀνήγαγεν Οἰάγροιο
' Ἀγριόπην Θρῇσσαν στειλάμενος κιθάρην Ἁιδόθεν
ἔπλευσεν δὲ κακὸν καὶ ἀπειθέα χῶρον,
ἔνθα Χάρων κοινὴν ἕλκεται εἰς ἄκατον
ψυχὰς οἰχομένων, λίμνῃ δ᾽ ἐπὶ μακρὸν ἀυτεῖ
ῥεῦμα διὲκ μεγάλων ῥυομένῃ δονάκων.
ἀλλ᾽ ἔτλη παρὰ κῦμα μονόζωστος κιθαρίζων
Ὀρφεύς, παντοίους δ᾽ ἐξανέπεισε θεούς:
κωκυτὸν τ᾽ ἀθέμιστον ὑπ᾽ ὀφρύσι μηνίσαντα
εἶδε, καὶ αἰνοτάτου βλέμμ᾽ ὑπέμεινε κυνός,
ἐν πυρὶ μὲν φωνὴν τεθοωμένου, ἐν πυρὶ δ᾽ ὄμμα
σκληρόν, τριστοίχοις δεῖμα φέρον κεφαλαῖς.
ἔνθεν ἀοιδιάων μεγάλους ἀνέπεισεν ἄνακτας
Ἀγριόπην μαλακοῦ πνεῦμα λαβεῖν βιότου.
ἥ τε πολὺν μύστῃσιν Ἐλευσῖνος παρὰ πέζαν
Μουσαῖος, Χαρίτων ἤρανος, Ἀντιόπην:
Ῥάριον ὀργειῶνα νόμῳ διαπομπεύουσα
εὐασμὸν κρυφίων ἐξεφόρει λογίων, [p. 220]
φημὶ δὲ καὶ Βοιωτὸν ἀποπρολιπόντα μέλαθρον
Δήμητρα, γνωστὴ δ᾽ ἐστὶ καὶ εἰν Ἀίδῃ.
Ἀσκραίων ἐσικέσθαι ἐρῶνθ᾽ Ἑλικωνίδα κώμην
Ἡσίοδον, πάσης ἤρανον ἱστορίης,
πόλλ᾽ ἔπαθεν, πάσας δὲ λόγων ἀνεγράψατο βίβλους
ἔνθεν ὃ γ᾽ Ἠοίην μνώμενος Ἀσκραικὴν
αὐτὸς δ᾽ οὗτος ἀοιδός, ὃν ἐκ Διὸς αἶσα φυλάσσει
ὑμνῶν, : ἐκ πρώτης παιδὸς ἀνερχόμενος.
λεπτυνθεὶς Ἰθάκην ἐνετείνατο θεῖος Ὅμηρος
ἥδιστον πάντων δαίμονα μουσοπόλων,
ἣν διὰ πολλὰ παθὼν ὀλίγην ἐσενάσσατο νῆσον,
ᾠδῇσιν πινυτῆς εἵνεκα Πηνελόπης:
ἔκλεε δ᾽ Ἰκαρίου τε γένος καὶ δῆμον Ἀμύκλου
πολλὸν ἀπ᾽ εὐρείης λειπόμενος πατρίδος:
Μίμνερμος δὲ τὸν ἡδὺν ὃς εὕρετο πολλὸν ἀνατλὰς
καὶ Σπάρτην, ἰδίων ἁπτόμενος παθέων:
καίετο μὲν Ναννοῦς: πολιῷ δ᾽ ἐπὶ πολλάκι λωτῷ
ἦχον καὶ μαλακοῦ πνεῦμ᾽ ἀπὸ πενταμέτρου, [p. 222]
ἤρεθε δ᾽ Ἑρμόβιον τὸν ἀεὶ βαρὺν ἠδὲ Φερεκλῆν
κημωθεὶς κώμους εἶχε σὺν Ἑξαμύῃ.
Λυδῆς δ᾽ Ἀντίμαχος Λυδηίδος ἐκ μὲν ἔρωτος
ἐχθρόν, μισήσας οἷ᾽ ἀνέπεμψεν ἔπη.
ἀδρανίῃ δὲ θανοῦσαν ὑπὸ ξηρὴν θέτο γαῖαν
πληγεὶς Πακτωλοῦ ῥεῦμ᾽ ἐπέβη ποταμοῦ
ἄκρην ἐς Κολοφῶνα γόων δ᾽ ἐνεπλήσατο βίβλους
κλαίων, αἰάζων δ᾽ ἦλθεν ἀποπρολιπὼν
Λέσβιος Ἀλκαῖος δέ, πόσους ἀνεδέξατο κώμους,
ἱράς, ι ἐκ παντὸς παυσάμενος καμάτου.
γινώσκεις, ὁ ο ἀοιδὸς ἀηδόνος ἠράσαθ᾽ ὕμνων
Σαπφοῦς φορμίζων ἱμερόεντα πόθον,
καὶ γὰρ τὴν ὁ μελιχρὸς ἐφημίλλητ᾽ Ἀνακρείων
Τήιον ἀλγύνων ἄνδρα πολυφραδίῃ.
φοίτα δ᾽ ἄλλοτε μὲν λείπων Σάμον, ἄλλοτε δ᾽ - αὐτὴν
στελλομένην πολλαῖς ἄμμιγα Λεσβιάσιν:
Λέσβον ἐς εὔοινον: τὸ δὲ Μύσιον εἴσιδε Λέκτον
οἰνηρῇ δείρῃ κεκλιμένην πατρίδα, [p. 224]
Ἀτθὶς δ᾽ οἷα μέλισσα πολυπρήωνα Κολώνην
πολλάκις Αἰολικοῦ κύματος ἀντιπέρας.
Βάκχον καὶ τὸν Ἔρωτα Θεωρίδος Ἠριγόνης τε ἅς ποτε γηραιῷ Ζεὺς ἔπορεν Σοφοκλεῖ . φημὶ δὲ καὶ κεῖνον τὸν ἀεὶ πεφυλαγμένον ἄνδρα
λείπουσ᾽ ἐν τραγικαῖς ᾖδε χοροστασίαις
πάσας ἀμφὶ γυναῖκας ὑπὸ σκολιοῖο τυπέντα
καὶ πάντων μῖσος κτώμενον ι ἐκ συνοχῶν
ἀλλὰ Μακηδονίης πάσας κατενίσατο λαύρας
τόξου νυκτερινὰς οὐκ ἀποθέσθ᾽ ὀδύνας::
εἰσόκε δὴ δαίμων Εὐριπίδη εὕρετ᾽ ὄλεθρον,
αἰάζων, μέθεπεν δ᾽ Ἀρχέλεω ταμίην
ἄνδρα δὲ τὸν Κυθέρηθεν, ὃν ἐθρέψαντο τιθῆναι
Ἀρριβίου στυγνῶν ἀντιάσαντι κυνῶν.
Μοῦσαι παίδευσάν τε Φιλόξενον, οἷα τιναχθεὶς
Βάκχου καὶ λωτοῦ πιστότατον ταμίην [p. 226]
γινώσκεις, ἀίουσα μέγαν πόθον ὃν Γαλατείη:
Ὀρτυγίην ταύτης ἦλθε διὰ πτόλεως,
οἶσθα δὲ καὶ τὸν ἀοιδόν, ὃν Εὐρυπύλου πολιῆται
αὐτοῖς μηλείοις θήκαθ᾽ ὑπὸ προγόνοις.
Βιττίδα μολπάζοντα θοήν, περὶ πάντα Φιλίταν
Κῷοι χάλκειον στῆσαν ὑπὸ πλατάνῳ
οὐδὲ μὲν οὐδ᾽ ὁπόσοι σκληρὸν βίον ἐστήσαντο
ῥήματα καὶ πᾶσαν τρυόμενον λαλιήν.
οὓς αὐτὴ περὶ πυκνὰ λόγοις ἐσφίγξατο μῆτις
ἀνθρώπων, σκοτιὴν μαιόμενοι σοφίην,
οὐδ᾽ οἵδ᾽ αἰνὸν ἔρωτος ἀπεστρέψαντο κυδοιμὸν
καὶ δεινὴ μύθων κῆδος ἔχουσ᾽ ἀρετή,
οἵη μὲν Σάμιον μανίη κατέδησε Θεανοῦς
μαινόμενον, δεινὸν δ᾽ ἦλθον ὑφ᾽ ἡνίοχον.
εὑρόμενον, καὶ κύκλον ὅσον περιβάλλεται αἰθὴρ
Πυθαγόρην, ἑλίκων κομψὰ γεωμετρίης ι
[p. 228] οἵῳ δ᾽ ἐχλίηνεν ὃν ἔξοχον ἔχρη Ἀπόλλων
βαιῇ ἐνὶ σφαίρῃ πάντ᾽ ἀπομασσόμενον.
Κύπρις μηνίουσα πυρὸς μένει, ἐκ δὲ βαθείης
ἀνθρώπων εἶναι Σωκράτη ἐν σοφίῃ
οἰκί᾽ ἐς Ἀσπασίης πωλεύμενος : οὐδέ τι τέκμαρ
ψυχῆς κουφοτέρας ἐξεπόνησ᾽ ἀνίας,
ἄνδρα δὲ Κυρηναῖον ἔσω πόθος ἔσπασεν 'Ἰσθμοῦ
εὗρε, λόγων πολλὰς εὑρόμενος διόδους.
ὀξὺς Ἀρίστιππος, πάσας δ᾽ ἠνήνατο λέσχας
δεινός, ὅτ᾽ Ἀπιδανῆς Λαίδος ἠράσατο
”
φεύγων, οὐδαμινόν τ᾽ ἐξεφόρησε βίον.
