This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[94]
Sed quae tanta dementia est,
ut in maxumis motibus mutationibusque caeli nihil
intersit, qui ventus, qui imber, quae tempestas ubique sit? quarum rerum in proxumis locis tantae dissimilitudines saepe sunt, ut alia Tusculi, alia Romae
eveniat saepe tempestas; quod, qui navigant, maxume
animadvertunt, cum in flectendis promunturiis ventorum mutationes maxumas saepe sentiunt. Haec igitur
cum sit tum serenitas, tum perturbatio caeli, estne
sanorum hominum hoc ad nascentium ortus pertinere
non dicere quod non certe pertinet, illud nescio quid
tenue, quod sentiri nullo modo, intellegi autem vix
potest, quae a luna ceterisque sideribus caeli temperatio fiat, dicere ad puerorum ortus pertinere? Quid?
quod non intellegunt seminum vim, quae ad gignendum procreandumque plurimum valeat, funditus tolli,
mediocris erroris est? Quis enim non videt et formas
et mores et plerosque status ac motus effingere a
parentibus liberos? quod non contingeret, si haec non
vis et natura gignentium efficeret, sed temperatio lunae caelique moderatio.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.