Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
‘διὰ τί τὸν τῆς Ὅρτας ναὸν ἀνεῳγμένον εἶχον οἱ παλαιοὶ διὰ παντός;’
πότερον, ὡς Ἀντίστιος Λαβεὼν ἱστόρηκε, τοῦ
[p. 78] παρορμᾶν ‘ὁρτάρι’ λεγομένου, τὴν οἷον ἐγκελευομένην πρὸς τὰ καλὰ καὶ παρορμῶσαν θεὸν Ὅρταν λεγομένην ᾤοντο δεῖν ὡς ἐνεργὸν ἀεὶ μηδέποτε μέλλειν μηδ᾽ ἀποκεκλεῖσθαι μηδ᾽
ἐλινύειν;
ἢ μᾶλλον ὡς νῦν ὀνομάζουσιν αὐτὴν Ὥραν
μηκυνομένης τῆς προτέρας συλλαβῆς, ἐπιστρεφῆ
τινα καὶ πολυωρητικὴν θεόν, ἣν διαφυλακτικὴν καὶ φροντιστικὴν οὖσαν οὐδέποτε ῥᾴθυμον οὐδ᾽
ὀλίγωρον εἶναι τῶν ἀνθρωπίνων ἐνόμιζον;
ἤ, καθάπερ ἄλλα πολλά, καὶ τοῦτο τῶν
Ἑλληνικῶν ὀνομάτων ἐστὶ καὶ δηλοῖ θεὸν ἐπισκοποῦσαν καὶ ἐφορῶσαν; ὅθεν ὡς ἀκοιμήτου καὶ ἀύπνου διὰ παντὸς ἀνεῳγμένον ἦν τὸ ἱερὸν αὐτῆς.
εἰ μέντοι τὴν ὥραν ὀρθῶς ὁ Λαβεὼν ἀπὸ τοῦ
παρορμᾶν ὠνομάσθαι δέδειχε, σκόπει μὴ τὸν
‘ὡράτωρα προτρεπτικόν’ τινα καὶ παρορμητικὸν ὄντα σύμβουλον ἢ δημαγωγὸν οὕτως ὠνομάσθαι φατέον, οὐκ ἀπὸ τῆς ἀρᾶς καὶ εὐχῆς ὡς ἔνιοι λέγουσι.