Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 39
W. Weissenborn, Ed.

42. in Hispania ulteriore fractis proximo bello Lusitanis quietae res fuerant; in citeriore A. Terentius in Suessetanis oppidum Corbionem vineis et operibus expugnavit, captivos vendidit; quieta deinde hiberna et citerior provincia habuit. [2] veteres praetores C. Calpurnius Piso et L. Quinctius Romam redierunt. utrique magno patrum consensu triumphus est decretus. [3] prior C. Calpurnius de Lusitanis et Celtiberis triumphavit; coronas aureas tulit octoginta tres et duodecim milia pondo argenti. [4] [p. 85] paucos post dies L. Quinctius Crispinus ex iisdem Lusitanis Celtiberisque triumphavit; tantundem auri atque argenti in eo triumpho translatum. ¹ censores M. Porcius et L. Valerius metu mixta expectatione senatum legerunt; [5] septem moverunt senatu, ex quibus unum insignem et nobilitate et honoribus, L. Quinctium Flamininum consularem. [6] patrum memoria institutum fertur, ut censores motis [e] senatu adscriberent notas. Catonis et aliae quidem acerbae orationes exstant in eos, quos aut senatorio loco movit, aut quibus equos ademit; [7] [p. 86] longe gravissima in L. Quinctium oratio est, qua si accusator ante notam, non censor post notam usus esset, ² retinere L. Quinctium in senatu ne frater quidem T. Quinctius, si tum censor esset, potuisset. [8] inter cetera obiecit ei, Philippum Poenum, carum ac nobile scortum, ab Roma in Galliam provinciam spe ingentium donorum perductum. [9] eum puerum, per lasciviam cum cavillaretur, exprobrare consuli persaepe solitum, quod sub ipsum spectaculum gladiatorium abductus ab Roma esset, ut obsequium amatori venditaret. [10] forte epulantibus iis, cum iam vino incaluissent, nuntiatum in convivio esse, nobilem Boium cum liberis transfugam venisse; convenire consulem velle, ut ab eo fidem praesens acciperet. [11] introductum in tabernaculum per interpretem adloqui consulem coepisse. inter cuius sermonem Quinctius scorto “vis tu” inquit, “quoniam gladiatorium spectaculum reliquisti, iam hunc Gallum morientem videre? [12] ” et cum is vixdum serio adnuisset, ad nutum scorti consulem stricto gladio, qui super caput pendebat, loquenti Gallo caput primum percussisse, deinde fugienti fidemque populi Romani atque eorum, qui aderant, inploranti latus transfodisse.