Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 39
W. Weissenborn, Ed.

21. sub hunc nuntium ex Ligustinis vulgatum litterae ex Hispania mixtam gaudio tristitiam adferentes recitatae sunt. [2] C. Atinius, qui biennio ante praetor in eam provinciam profectus erat, cum Lusitanis in agro Hastensi signis conlatis pugnavit; ad sex milia hostium sunt caesa, ceteri fusi et fugati castrisque exuti. [3] ad oppidum deinde Hastam obpugnandum legiones ducit; id quoque haud multo maiore certamine cepit quam castra, sed, dum incautius subit muros, ictus, ex vulnere post dies paucos moritur. [4] [p. 41] litteris de morte propraetoris recitatis senatus censuit mittendum, qui ad Lunae portum C. Calpurnium praetorem ¹ consequeretur nuntiaretque senatum aequum censere, ne sine imperio provincia esset, maturare eum proficisci. [5] quarto die, qui missus erat, Lunam venit; paucis ante diebus Calpurnius profectus erat, [6] et in citeriore Hispania L. Manlius Acidinus, qui eodem tempore quo C. Atinius in provinciam ierat, cum Celtiberis acie conflixit. [7] incerta victoria discessum est, nisi quod Celtiberi castra inde nocte proxima moverunt, Romanis et suos sepeliendi et spolia legendi ex hostibus potestas facta est. [8] paucos post dies maiore coacto exercitu Celtiberi ad Calagurrim oppidum ultro lacessiverunt proelio Romanos. [9] nihil traditur, quae causa numero aucto infirmiores eos fecerit. superati proelio sunt; ad duodecim milia hominum caesa, plus duo capta, et castris Romanus potitur; [10] et nisi successor adventu suo inhibuisset inpetum victoris, subacti Celtiberi forent. novi praetores ambo exercitus in hiberna deduxerunt.