46. ad Ioannem Grimanum, episcopum Cenetensem
Iam vale valeatque, domus Grimana, per orbemNobilis, immensis qua fluit aequor aquis.
Mens avet externas iam nunc perquirere terras
Et trepidi properant longius ire pedes,
5Non tamen ulla mei facient oblivia Iani
Tempora, dum membris spiritus ullus erit.
Certum est undivagis vitam committere ventis,
Cypria ut accelerans littora curva petam:
Hanc colit ante alias magno discrimine terras
10Idalia, hic acuit spicula semper Amor.
Ver ubi perpetuum florentes sufficit herbas,
Nec rigido frondes frigore laedit hyems,
Ipsa Venus nectit vario de flore coronas,
Huic lateri Charites, huic puer haeret Amor,
15Nunc niveas aperit reiecta veste papillas,
Nunc vitreis nudum corpus inundat aquis.
Non timeam Scyllam immanem vastamque Charibdim,
Quae miseros nautas gutture saepe vorant,
Non fluctus etiam Ionios Strophadasque malignas,
20Non freta, quae venti sydera ad alta ferunt,
Dum deus Idaliis me tandem sistat in oris
Sitque inter Veneris vita beata choros.
Heu male lascivis miscebor amoribus! Eheu
Ridebit tremulum Cypria turba senem!
25Aurea parce Venus, volitans mihi parce Cupido:
Non ego contemno numina magna deum,
Non patriam fera mens, veteres non linquere amicos,
Est mihi et externas quaerere velle domos.
Marmora non tanti faciam neque divitis auri
30Pondera, quin Musarum ocia grata sequar.
Quid prosunt thalami aurati, quid purpura picta,
Si mihi nox curis est vigilanda malis?
Iane, iuvat potius securam ducere vitam,
Dum Cenetum tecum sordida rura colo,
35Iuppiter ipse bonus salubres ubi temperat auras
Aligerosque micans sol moderatur equos.
Hoc concedite dii, iustis precibusque favete,
Sollecitant animum crimina nulla meum:
Hinc ubi longa quies oculos noxque ultima claudet,
40Florida humus leviter corpus anile tegat.
