39.
Tempus ad hoc alta divi Danielis in arceDetinet imperio me Cytherea suo;
Euganeas studio redeundi rursus in oras,
Mens mea iam pedibus carpere iussit iter,
5Ut, dum iura sequor Patavi legesque severas,
Sollicito fugiat pectore pulsus Amor:
Iratus sed enim, quod signa relinquere vellem
In me acuit Veneris aurea tela puer.
Collibus in patriis moror ergo et sede paterna,
10Exoriens ubi suspiria prima dedi.
O valeat cuicunque animo sententia sedit
Esse pharetrati numen inane dei,
Nec Venerem vinclis mortalia corda tenere,
Verum homines stultos hanc coluisse deam.
15Tende Cupido arcum plenamque exerce pharetram,
Nam te victorem gloria rara manet;
Respuat hos surda miseros virgo aure precantes,
Corda nive hyberna frigidiora gerens.
Nec prosint cytharae sonitum comitantia verba,
20Nec pateat querula ianua victa prece:
Me vero, quod grata libens sequor ocia, ad urbem
Utineam tenera duc, precor, ipsa manu.
Hanc statuit quondam, magno cum numine divum,
Attila barbariem deposuitque feram.
25Haec sedes est certa tibi matrique benignae,
Posthabita et Cypro posthabitaque Papho,
Hic utinam, quodcunque meis dant fata diebus,
Contentum placida vivere sorte velint.
Non ego bella canam, aut acies in proelia ductas,
30Cynnama sed nostro semper in ore sonet.
O utinam superent mordacia tempora versus,
Ut tua post cineres fama perennis eat,
Utque diu vixit numeris celebrata Tibulli
Delia, sic nostris Cynnama dicta modis:
35Vincula nec valeant Parcae dissolvere at umbrae
Elysios repetant una eademque die.
Hoc precor, hoc dederint coelestia numina nobis,
Vel fleat ad tumulum Cynnama cara meum.
