previous next
fragmen , ĭnis, n. FRAG, frango. *
II. Mostly in plur.: fragmina, um, pieces broken off, fragments, ruins, wreck (poet. and in postAug. prose for the class. fragmenta).
(α). Plur.: “silvarum,Lucr. 1, 284; 5, 1284: “remorum,Verg. A. 10, 306: “mucronis,id. ib. 12, 741: “navigii,Ov. M. 11, 561; cf. “ratis,id. ib. 14, 563: “adjacebant fragmina telorum equorumque artus,Tac. A. 1, 61: “subselliorum,Suet. Ner. 26: “panis,crumbs, id. Claud. 18: “favorum, quae in sacco remanserunt,Col. 9, 15 fin.—Absol. of bits of wood, chips: “taedas et fragmina poni Imperat,Ov. M. 8, 459.—
(β). Sing.: “Ilioneus saxo atque ingenti fragmine montis Lucetium sternit,fragment of a mountain, piece of rock, Verg. A. 9, 569; 10, 698; Vulg. Judic. 9, 53 al.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: