previous next

Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics

CAPUT DECIMUM SEPTIMUM.

Quatuor Galli, qui bellum Hispaniæ inferrent, à legato Gallico Philadelphiâ missi sunt. — Washingtonius hos Gallos coerceri imperat. — Kentuckienses, de fluminis Mississippiensis libero usu Congressum orant. — Thomam Pinckneyum, ad Hispaniarum regem, legatum mittit Washingtonius. — Fœdus cum illo rege ictum. — Joannes Adams cum Britannis fœdus ferire frustra conatur. — Cur recusabant Britanni. — Hammondius à Britannorum rege ad civitates Americanas primus legatus missus est.


His tot difficultatibus circumdatus Washingtonius, quid ingenium, quid mens sibi conscia recti, efficere posset, sæpius expertus. Christi anno millesimo septingentesimo nonagesimo tertio, Galli1 quatuor Philadelphiâ profecti, qui bellum Hispaniæ à civitatum fœderatarum partibus nonnullis inferrent, legato Gallico missi sunt. Washingtonius, autem, nequid bellum genti cum civitatibus fœderatis Americanis amicitiâ conjunctæ inferretur, cavere et providere debebat.

Gubernatori, 2 igitur, civitatis istius in quam Galli isti quatuor iter fecerant, imperavit, ut homines illos intra fines suos contineat, neve bellum cuilibet inferre sinat. Wayne, insuper, dux Americanus, à præside jubebatur propugnacula extruere, et, si transire conentur, eos vi prohibere. Cives multi Kentuckienses, in Hispanos animo adeo malè affecto erant, ut Gallis libentissimè succurrere, Hispanorumque intra fines bellum gerere, vellent.

Dum hæc geruntur, Kentuckienses multi Washingtonium Congressumque petebant, ut3 flumine Mississippiensi sibi uti liceret; simulque 4 præsidem iniquitatis insimulabant, qui regionum occidentalium incolis jura tam necessaria denegaverat. Hæc Kentuckiensium petitio verbis liberrimis scripta erat, et, remedium tot tantisque incommodis et injuriis propositum fuerit, sese5 ab societate omni cum reliquis civitatibus Americanis discessuros prædicabant.

Hos6 tumultus sedare, Gallos à bello Hispanis inferendo deterrere, simulque, armis depositis, pro libero usu fluminis Mississippiensis cum Hispaniarum rege pacisci, Washingtonio contigit. Quod, etsi difficillimum erat, ad exitum, tamen, felicem perduxit Washingtonius. Ante Kentuckiensium petitionem præsidi Congressuique oblatam, Washingtonius, (quippè qui incolarum occidentalium ægrimoniam solicitudinemque probè cognoverat,) virum inclytum Thomam Jeffersonium jussit, ut Reipublicæ Kentuckiensis gubernatorem certorem faceret, 7 sese8 omni ratione laborare et niti, ut, Kentuckienses, sine molestiâ aut impedimento ullo, eo flumine uterentur. Ad hoc, Galli à bello civitatibus Hispanis inferendo deterrendi à præside erant.

Washingtonius, interim, Thomam Pinckneyum ad Hispaniarum regem legavit. Et, Christi anno millesimo septingentesimo nonagesimo nonagesimo quinto, fœdus cum Hispaniarum rege ictum fuit, quo fœdere, omnia quæ de finibus fluminisque Mississippiensis usu petebant Americani, facillimè ab Hispanis concedebantur.

His, igitur, rebus fiebat, ut Kentuckiensium aliorumque querimoniis ægrimoniisque impositus sit finis. Otium et tranquillitas in civitatibus omnibus Oceanum Atlanticum attingentibus è vestigio restituebantur. Rerum harum maxima, navigatio, nempè, fluminis Mississippiensis, cujus causâ, legati multi ultrò citroque missi fuerant, tandem finita.

Magnæ erant difficultates, quibuscum9 conflictandum fuit Washingtonio, amicitiæ cum Hispanis, tempore illo, conciliandæ causâ; at, multò majores à Washingtonio superandæ erant priusquam pax Britanniam inter et civitates Americanas fœderatas confirmaretur.

Gens10 altera uti supra diximus alteram fœdifragam appellare. Belli11 mala finiêrat pax; iras, autem, animosque duas inter gentes haudquaquam mulserat. In civitatibus fœderatis Americanis, haud deerant, 12 qui Britanniam Americæ inimicam esse, bellumque nuperum repressum tantummodò, non, verò, suppressum fuisse, crederent. Paulo post belli finem, Joannes Adams, à Congressu priori, 13 qui fœdus cum Britannis feriret dimisus est: at Britanni, eo tempore, Americanorum amicitiam respuebant.

Cum Britannos oraret, ut, ex fœdere, propugnacula nonnulla intra civitatum fœderatarum Americanarum fines sita desererent, 14 responsum fuit, “ Americanos15 leges, quæ pecunias civibus Britannis debitas haud persolvere jubeant, tulisse. ” Justitiam adeo adamavit Washingtonius, ut eam16 patriæ amori non posthabuerit.

Hæc, autem, ad amicum quendam, de re, scripsisse fertur. “ Civitates istæ improvidè infeliciterque, ne injustè dicam, profectò fecêre, quæ 17 leges, fœderis violandi causâ, tulerunt. In adversarios18 rectè justeque facere, ubique tutum. Si fidem servâssent Britanni, et propugnacula19 occidentalia nobis non reddidissent, deorum hominumque fidem rectè imploraremus. ”

Alium ad amicum, eadem de re, scribens, sic locutus Washingtonius: “ Quam valdè nobis dolendum, causam20 fœderis violandi tam justam Britannis esse, quàmque turpiter, ex rerum difficultate, nobis agendum. ” Cum primùm præsidis officium accepisset Washingtonius, ratione omni sibi nitendum putabat, ut, quid consilii caperent Britanni, quidve21 de rebus Americanis sentirent, compertum haberet. Hâc de re, domino22 Morrisio, (qui Europam, quibusdam de causis, profectus fuerat,) negotium mandatumque dedit Washingtonius. Quæ 23 mandata fideliter capessivit Morrisius; at, Britannos, civitatum fœderatarum voluntati haud obtemperaturos, comperit. Post, verò, annos duos, cum stabilitas firmatasque civitatum fœderatarum clarissimè perspicerentur, Britanni, dominum24 Hammondium, legatum primum, ultrò misêre. Quo facto, Washingtonius præses Thomam Pinckneyum ad Britannorum regem legavit. 25

1 Galli, &c., “ four Frenchmen, having set out from Philadelphia, were sent by the French ambassador, (Mr. Genet) who should make war (to make war) on Spain, from some parts of the United States. ”

2 Gubernatori, &c., “ the governor of that state, ” viz. Kentucky. These Frenchmen were commissioned by Genet, to prepare and raise a force in Kentucky for the invasion of New-Orleans; an act which militated against every principle of national sovereignty.

3 Ut, &c., “ that it might be permitted them (the Kentuckians) to make use of that river, ” (the Mississippi) respecting which, the dispute between Spain and the United States chiefly depended; the Kentuckians, and the inhabitants of the western country generally, conceived themselves neglected by the government, as respects the navigation of that river.

4 Simulque, &c., “ and at the same time, he charged the president with injustice, who had denied to the inhabitants, ” &c.

5 Sese, &c., “they (the Kentuckians) affirmed and proclaimed, that they would depart from all confederacy with the remaining American States, unless a remedy, ” &c.

6 Hos, &c., “ to appease these disorders, to deter the French from, ” &c.

7 Certiorem faceret, &c., “ that he would inform, or acquaint the governor. ”

8 Sese, &c., “ that he (Washington) was laboring and endeavoring, that, ” &c.

9 Quibuscum, &c., (scilicet, difficultatibus,) with which Washington, (as president) had to struggle, for the purpose of procuring, ” &c.

10 Gens, &c., one nation, as we have remarked above, charged the other with a violation of the treaty.

11 Belli, &c., “ the peace had terminated the calamities of war, but it had by no means assuaged the resentment and animosity between, ” &c.

12 Haud deerant, &c., (scilicet, homines.) There were not wanting those, who believed that Britain was unfriendly to America, and that she, ” &c.

13 Qui, &c., “ who should make a treaty (to strike a league) with the British. ”

14 Desererent, &c., “ should abandon some forts situated within the limits of the United States of America, it was replied (by the British.)

15 Americanos, “ that the Americans had enacted laws, which, ” &c.

16 Ut Eam, &c., (scilicet, justitiam,) “ that he (Washington) did not esteem it less than his love for his country. ”

17 Quœ, &c., (scilicet, civitates,) “ which had enacted laws, for the purpose of violating the treaty. ”

18 In adversarios, &c., “ to act well and justly towards our adversaries is, everywhere, safe. ”

19 Propugnacula, &c., “ and, (if) they, (the British) had not restored to us the western posts. ”

20 Causam &c., “ that the British should have so righteous a reason for, ” &c.

21 Quidve, &c., “ or what they (the British) thought of American affairs. ”

22 Domino, Mr. Gouverneur Morris, of New — York, who was carried to Europe on private business. The natural order of this sentence is thus: Washingtonius dedit negotium mandatumque, de hâc re, domino Morrisio, qui, &c.

23 Quœ, &c., “ which commission Morris faithfully executed. ”

24 Dominum, Mr. Hammond, who was the first ambassador sent by the British government to the United States.

25 Legavit, “ sent as an ambassador or envoy; ” from which comes the noun legatus: this mission was in consequence of the previous one of the British government.

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.

An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.

hide Places (automatically extracted)

View a map of the most frequently mentioned places in this document.

Download Pleiades ancient places geospacial dataset for this text.

load Vocabulary Tool
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: