10. haec tu mandata, L. Piso1, et tu, L. Philippe, principes
civitatis, non dico animo ferre verum auribus accipere
potuistis? sed, ut suspicor, terror erat quidam: nec vos ut
legati apud illum fuistis nec ut consulares, nec vos vestram
nec rei publicae dignitatem tenere potuistis. et tamen
nescio quo pacto sapientia quadam, credo, quod ego non
possem, non nimis irati2 revertistis. vobis M. Antonius
nihil tribuit, clarissimis viris, legatis populi Romani: nos
quid non legato M. Antoni3 Cotylae concessimus? cui
portas huius urbis patere ius non4 erat, huic hoc templum
patuit, huic aditus in senatum fuit, hic hesterno die sententias
vestras in codicillos et omnia verba referebat, huic se
etiam summis honoribus usi5 contra suam dignitatem6 venditabant.
[29]
O di immortales! quam magnum est personam
in re publica tueri principis! quae non animis7 solum debet
sed etiam oculis servire civium. domum recipere legatum
hostium, in cubiculum admittere, etiam seducere8 hominis
est nihil de dignitate, nimium de periculo cogitantis. quod
autem est periculum? nam si maximum in discrimen
venitur9, aut libertas parata10 victori est aut mors proposita11
victo12: quorum alterum optabile est, alterum effugere nemo
potest. turpis autem fuga mortis omni est morte peior.
nam illud quidem non adducor ut credam,
[30]
esse quosdam
qui invideant alicuius constantiae, qui labori13, qui perpetuam
in re publica adiuvanda voluntatem et senatui et populo14
Romano probari moleste ferant. omnes id quidem facere
debebamus, eaque erat non modo apud maiores nostros sed
etiam nuper summa laus consularium, vigilare, adesse15 animo,
semper aliquid pro re publica aut cogitare16 aut facere aut
dicere.
[31]
ego, patres conscripti, Q. Scaevolam augurem
memoria teneo bello Marsico, cum esset summa senectute
et perdita valetudine, cotidie simul atque luceret facere
omnibus conveniendi17 potestatem sui: nec eum quisquam
illo bello vidit in lecto, senexque et18 debilis primus veniebat
in curiam. huius industriam maxime equidem19 vellem ut
imitarentur ei quos oportebat; secundo autem loco ne
alterius labori inviderent.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 L. (ante Piso) om. V
2 nimis irati Vb: miserati nst
3 M. om. D
4 non fuit D
5 usi cod. Ferrarii: i Vt: sed s1: si s2: hi b: om. n in ras.
6 dignit. suam D
7 animis V: armis D
8 reducere D
9 venietur D
10 parta D
11 exposita D
12 victo D: vicit V: victis Halm
13 labori, qui scripsi: labori eius V: laboribus qui eius n: labori eius (huius s) qui eius bs
14 et senatui et populo Halm: et a senatui (-u D) et (et a D) populi (-o D) codd.
15 adesse Faernus: cogitare adesse codd.
16 aut cogitare om. D
17 conveniendũi V
18 et om. V
19 quidem V
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit breviqve adnotatione critica instrvxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxford. e Typographeo Clarendoniano. 1918. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.