6.
Annua versatis mandantur semina sulcis,Pinguis ut exculta messis abundet humo.
Iunguntur teneris praecelsae vitibus ulmi,
Ut sua veloci pressa sit uva pede.
5Ut capiat longo speratas tempore merces,
Anxius in mediis navita sudat aquis.
Vitalem intensos segetem formica per aestus
Servat, ut a gelida tuta sit illa nive.
Quam suavis, quam blanda quies, quam grata voluptas,
10Quam nihil optata spe cecidisse iuvat!
At nos fallaci stultam sub amore iuventam
Trivimus, ut nostro certa sit aura malo.
Sed mea vesanis agitata est cymba procellis,
In caecisque fuit pene sepulta vadis,
15Fidaque cum tuti sperarem littora portus,
Saevior infesti nunc maris unda tumet.
Non semper media pugnat gladiator arena:
Sedulus e nostro corde triumphat Amor.
Ast ego sim quanvis letali saucius ictu,
20Apparent nullo vulnera facta loco,
Illaque putrescunt cunctis ignota medelis:
Multiplicat vires abdita flamma suas.
Nota licet fieret tantorum causa malorum,
Non ego Paeonia liber ab arte forem.
25Non rapidis praeceps undis extingueret Haebrus,
Nec cantata meas tolleret herba faces.
Non levat hunc Paean, non hunc Medea furorem
Hic superimpositis auctior ardet aquis,
Ardet ut immensis sparsum magis imbribus arvum,
30Quod proprio arboreas non cremat igne comas,
Utque Hyera in medio vastas vomit aequore flammas.
O natura modis prodigiosa tuis!
Non tamen haec perdit morientes flamma medullas,
Maior ut assiduo poena dolore fluat:
35Sic male Caucasea religatus rupe Prometheus,
Sic Tytius saevam pascit inultus avem.
Livia sola potest nostros lenire dolores,
Improbus incauto quam mihi iunxit Amor.
Sola cruentato latum quod pectore vulnus
40Fixit, Achillaeo tollere more potest.
Fervere perpetuo debent si nostra vapore
Membra, salutiferum non habitura modum,
Vos, o ducentes mortalia pensa sorores,
In quarum arbitrio morsque salusque manet,
45Hanc, precor, hanc animam tantis exolvite poenis
Ut saltem hoc possim morte carere malo.
Ipse licet miti foelix in amore triumphes,
Impia tam gratum toxica nectar habet.
