Hymnus ante somnum
Ades, Pater supreme,
quem nemo vidit umquam,
patrisque Sermo Christe,
et Spiritus benigne,
5o Trinitatis huius
vis una, lumen unum,1
deus ex Deo perennis,
deus ex utroque missus.
fluxit labor diei,
10redit et quietis hora,
blandus sopor vicissim
fessos relaxat artus.
mens aestuans procellis,
curisque sauciata,
15totis bibit medullis
obliviale poclum.
serpit per omne corpus
Lethaea vis, nec ullum
miseris doloris aegri
20patitur manere sensum.
lex haec data est caducis
deo iubente membris, [p. 50]
ut temperet laborem
medicabilis voluptas,
25sed dum pererrat omnes
quies amica venas
pectusque feriatum
placat rigante somno,
liber vagat per auras
30rapido vigore sensus,
variasque per figuras
quae sunt operta cernit;
quia mens soluta curis,
cui est origo caelum
35purusque fons ab aethra,
iners iacere nescit.
imitata multiformes
facies sibi ipsa fingit,
per quas repente currens
40tenui fruatur actu.
sed sensa somniantum
dispar fatigat horror,
nunc splendor intererrat,
qui dat futura nosse;
45plerumque dissipatis
mendax imago veris
animos pavore maestos
ambage fallit atra.
quem rara culpa monti
50non polluit frequenter,
hunc lux serena vibrans
res edocet latentes;
at qui coinquinatum
vitiis cor inpiavit,
55lusus pavore multo
species videt tremendas. [p. 52]
hoc patriarcha noster
sub carceris catena
geminis simul ministris
60interpres adprobavit,
quorum regressus unus
dat poculum tyranno,
ast alterum rapaces
fixum vorant volucres.
65ipsum deinde regem,
perplexa somniantem,
monuit famem futuram
clausis cavere acervis.
mox praesul ac tetrarches
70regnum per omne iussus
sociam tenere virgam,
dominae resedit aulae.
o quam profunda iustis
arcana per soporem
75aperit tuenda Christus,
quam clara, quam tacenda!
evangelista summi
fidissimus Magistri
signata quae latebant
80nebulis videt remotis:
ipsum Tonantis agnum
de caede purpurantem,
qui conscium futuri
librum resignat unus.
85huius manum potentem
gladius perarmat anceps,
et fulgurans utrimque
duplicem minatur ictum.
quaesitor ille solus
90animaeque corporisque, [p. 54]
ensisque bis timendus
prima ac secunda mors est.
idem tamen benignus
ultor retundit iram,
95paucosque non piorum
patitur perire in aevum.
huic inclytus perenne
tribuit Pater tribunal,
hunc obtinere iussit
100nomen supra omne nomen.
hic praepotens cruenti
extinctor Antichristi,
qui de furente monstro
pulchrum refert tropaeum.
105quam bestiam capacem
populosque devorantem,
quam sanguinis Charybdem
Iohannis execratur;
hanc nempe, quae sacratum
110praeferre nomen ausa
imam petit gehennam
Christo perempta vero.
tali sopore iustus
mentem relaxat heros,
115ut spiritu sagaci
caelum peragret omne.
nos nil meremur horum
quos creber inplet error,
concreta quos malarum
120vitiat cupido rerum.
sat est quiete dulci
fessum fovere corpus;
sat, si nihil sinistrum
vanae minentur umbrae, [p. 56]
125cultor Dei, memento
te fontis et lavacri
rorem subisse sanctum,
te chrismate innotatum.
fac, cum vocante somno
130castum petis cubile,
frontem locumque cordis
crucis figura signet.,
crux pellit omne crimen,
fugiunt crucem tenebrae:
135tali dicata signo
mens fluctuare nescit.
procul, o procul vagantum
portenta somniorum,
procul esto pervicaci
140praestigiator actu.
o tortuose serpens,
qui mille per meandros
fraudesque flexuosas
agitas quieta corda,
145discede, Christus hic est,
hic Christus est, liquesce.
signum quod ipse nosti
damnat tuam catervam.
corpus licet fatiscens
150iaceat recline paulum,
Christum tamen sub ipso
meditabimur sopore.
