ἐκ δ᾽ ἔθορε κλῆρος κυνέης, ὃν ἄρ᾽ ἤθελον αὐτοί,οὐ μὴν ἀλλ᾽ εἰ σὺ προστάττεις ἑλέσθαι,
Αἴαντος.
πῶς ἂν ἔπειτ᾽ Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην;ὅρα δὴ καὶ σκόπει, πῶς ἀμυνῇ τὸν ἄνδρα’ καὶ ὁ Ἀριστόδημος ‘ἀλλ᾽ οἶσθα’ ἔφη ‘τὸ τοῦ Πλάτωνος, ὅτι τῷ παιδὶ χαλεπήνας οὐκ αὐτὸς ἐνέτεινε πληγὰς ἀλλὰ Σπεύσιππον ἐκέλευσεν, εἰπὼν αὐτὸς ὀργίζεσθαι καὶ σὺ τοίνυν παραλαβὼν κόλαζε τὸν ἄνθρωπον ὅπως βούλει: ἐγὼ γὰρ ὀργίζομαι. ’