1.sacred place, sanctuary “ὁ Χρυσοκόμας εὐώδεοσἐξ ἀδύτου— εἶπε” i. e. the temple of Delphic Apollo O. 7.32 “μαντευμάτων δὲ θεσπεσίων δοτῆρα καὶ τελεσσιε[πῆ] θεοῦ ἄδυτον”[ (cf. “Σ.” P. 11.5, “πυκνῶς δὲ τίθησιν ὁ Πίνδαρος κατὰ τὸ ἀρσενικὸν τὸν ἄδυτον: [πῆ”] supp. Wil.: [“πες”] Galiano: perhaps the oracle of Apollo Ptoios is meant.) “Πα. 7. 3. ὦ Πάν, Ἀρκαδίας μεδέων καὶ σεμνῶν ἀδύτων φύλαξ” (sc. “μεγάλας Ματρός”.) fr. 95. 2.
α?̓́δυ^τον (v. l. “ἄδυτος”.)