cōntiōnor ātus, ārī, dep.
contio, to meet, convene, form an assembly: singuli universos contionantes timent, L. — To make a speech, deliver an oration, harangue, address, declaim: ex turri: cum es nudus contionatus: apud milites, Cs.: haec velut contionans, L.: caterva contionata est, ‘huic,’ etc., declaimed: contionatus est, non siturum, etc., declared before the people.