previous next
injūrĭor , ātus sum, 1, v. dep. injuria,
I.to do an injury, to injure (post-Aug. and rare): “omne fortuitum citra nos saevit atque injuriatur (a dub. reading),Sen. Const. 9, 1.—Impers.: “plus victoriatum est, quam injuriatum,Tert. adv. Gnost. 6. — Pass. part.: “injuriatus,Sen. Ben. 7, 31, 1 Fickert (al. in injuriam): “elephas injuriatus,Cassiod. Var. 12, 30.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: