I.one who makes images of clay, wood, wax, etc., an imagemaker, statuary.
I. (Syn.: pictor, scalptor, sculptor, plastes, statuarius.) Lit.
A. In gen.: “deos ea facie novimus, qua pictores fictoresque voluerunt,” Cic. N. D. 1, 29, 81; id. Fragm. ap. Lact. 2, 8, p. 120 Bip.—
B. In partic. in relig. lang., a baker of offering-cakes: “apud Ennium: Libaque, fictores, Argeos et tutulatos ... Fictores dicti a fingendis libis,” Varr. L. L. 7, § 44 Müll. (cf. Ann. v. 124 ed. Vahl.); so Inscr. Orell. 934; 2281; 2458; cf. Cic. Dom. 54, 139. —
2. A maker, creator, Vulg. Isa. 29, 16; 45, 9.—
II. Trop.
A. In gen., a maker, former (Plautin.): “(fortunae) ... vitae agundae,” Plaut. Trin. 2, 2, 85 sq.: “omnium Legum atque jurium,” id. Ep. 3, 4, 86: “somniorum,” Vulg. Deut. 13, 5.—
B. In partic., a feigner: “fandi fictor Ulixes,” a master of deceit, Verg. A. 9, 602.