previous next
-mētĭor , mensus, 4,
I.v. dep. a., to measure any thing, to measure out (v. demetior init.—rare but class.): “studium dimetiendi caeli atque terrae,Cic. de Sen. 14, 49: “dimetiri et dinumerare syllabas,id. Or. 43, 147: “campum ad certamen,Verg. A. 12, 117: “mundum,Quint. 12, 11, 10; cf. id. 9, 4, 112.—Hence, part. as subst.: dīmētĭens , entis, f., the diameter (διάμετρος), Plin. 2, 23, 21, § 86 sq.!*? In pass. signif.: “columnae altitudo dimetiatur in partes duodecim,Vitr. 3, 3; 5, 9; Quint. 8 prooem. § 27:“ mirari se sollertiam ejus, a quo essent illa dimensa atque descripta,Cic. de Sen. 17, 59; so in the part., Caes. B. G. 2, 19, 5; 4, 17, 3; Quint. 9, 4, 27; Cic. N. D. 2, 62, 155; Verg. G. 1, 231; 2, 284.—Cf. in fut. pass. part.: “non cum vitae tempore esse dimetiendam commemorationem nominis nostri,Cic. Arch. 11, 29 Halm (Baiter, dimittendam).
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: