previous next
circumspectus , ūs, m. circumspicio.
I. Prop., a looking around eagerly, cautiously; a spying, searching around (rare but class.): “cervix flexilis ad circumspectum,Plin. 11, 37, 67, § 177: “(natura) circumspectum omnium nobis dedit,Sen. Ot. Sap. 5 (32), 4.—
II. Meton., a view around: facilis est circumspectus, unde exeam, quo progrediar, * Cic. Phil. 12, 11, 26: “eo se progressos, unde in omnes partes circumspectus esset,Liv. 10, 34, 10.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: