Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 38
Evan T. Sage, Ph.D., Ed.

59. at hercule in Scipione leges ipsas pacis, ut nimium accommodatas Antiocho, suspectas esse; integrum enim ei regnum relictum; omnia possidere eum victum, quae ante bellum eius fuerint; [2] auri et argenti cum vim magnam habuisset, nihil in publicum relatum, omne in privatum versum; [3] an praeter omnium oculos tantum auri argentique in triumpho L. Scipionis quantum non decem aliis triumphis, si omne in unum conferatur, [4?] latum?¹ nam quid de [p. 206] finibus regni dicam? Asiam omnem et proxima² Europae tenuisse Antiochum. [5] ea quanta regio orbis terrarum sit, a Tauro monte in Aegaeum usque prominens mare, quot non urbes modo sed gentes amplectatur, omnes scire. [6] hanc regionem dierum plus triginta iter in³ longitudinem, decem inter duo maria in latitudinem patentem usque ad Tauri montis iuga Antiocho ademptam, [7?] expulso in ultimum angulum orbis terrarum. quid si gratuita pax esset plus adimi ei potuisse? Philippo victo Macedoniam, Nabidi Lacedaemonem relictam, nec Quinctio crimen quaesitum; non enim habuisse eum Africanum fratrem; cuius cum⁴ gloria prodesse L. Scipioni debuisset, invidiam nocuisse. [8] tantum auri argentique iudicatum esse in domum L. Scipionis illatum quantum venditis omnibus bonis redigi non posset. ubi⁵ ergo esse regium aurum, ubi tot hereditates acceptas? [9] in domo quam sumptus non exhauserint, exstare debuisse novae fortunae cumulum. at enim, quod ex bonis redigi non possit, ex corpore et tergo per vexationem et contumelias L. Scipionis petituros inimicos, [10?] ut in carcere inter fures nocturnos et latrones vir clarissimus includatur et in robore et tenebris exspiret, deinde nudus ante carcerem proiciatur. [11] non id Corneliae magis familiae quam urbi Romanae fore erubescendum.

[p. 208]