Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 42
W. Weissenborn, Ed.

63. fama equestris pugnae vulgata per Graeciam nudavit voluntates hominum. non enim solum qui partis Macedonum erant, sed plerique ingentibus Romanorum obligati beneficiis, quidam vim superbiamque experti Persei, [2] [p. 163] laeti eam famam accepere, non ob aliam causam quam pravo studio, quo etiam in certaminibus ludicris vulgus utitur, deteriori atque infirmiori favendo. ¹ Eodem tempore in Boeotia summa vi Haliartum Lucretius praetor oppugnabat; [3] et quamquam nec habebant externa auxilia obsessi praeter Coronaeorum iuniores, qui prima obsidione moenia intraverant, neque sperabant, tamen ipsi animis magis quam viribus resistebant. [4] nam et eruptiones in opera crebro faciebant, et arietem admotum nunc ... nunc libramento plumbi gravatum ad terram urguebant et, si qua declinare nequiverant ictum, pro diruto muro novum tumultuario opere raptim ex ipsa ruinae strage congestis saxis extruebant. [5] cum operibus lentior oppugnatio esset, scalas per manipulos dividi praetor iussit [ut] corona undique moenia adgressurus, eo magis suffecturam ad id multitudinem ratus, quod qua parte palus urbem cingit nec adtinebat oppugnari nec poterat. [6] ipse ab ea parte, qua duae turres quodque inter eas muri fuerat ... , duo milia militum delectorum admovit, ut eodem tempore, quo ipse transcendere ruinas conaretur, concursu adversus se oppidanorum facto scalis vacua defensoribus moenia capi parte aliqua possent. [7] [p. 164] haud segniter oppidani vim eius arcere parant. nam super stratum ruinis locum facibus aridis sarmentorum iniectis stantes cum ardentibus facibus ² accensuros eam se saepem minabantur, ut incendio intersaepti ab hoste spatium ad obiciendum interiorem murum haberent. [8] quod inceptum eorum fors inpediit: nam tantus repente effusus est imber, ut nec accendi facile pateretur et extingueret accensa. [9] itaque et transitus per distracta fumantia virgulta patuit et in unius loci praesidium omnibus versis moenia quoque pluribus simul partibus scalis capiuntur. [10] in primo tumultu captae urbis seniores inpubesque, quos casus obvios optulit, passim caesi; armati in arcem confugerunt et postero die, cum spei nihil superesset, deditione facta sub corona venierunt. [11] fuerunt autem duo milia ferme et quingenti. ornamenta urbis, statuae et tabulae pictae, et quidquid pretiosae praedae fuit, ad naves delatum; urbs diruta a fundamentis. [12] inde Thebas ductus exercitus; quibus sine certamine receptis urbem tradidit exulibus et qui Romanorum partis erant, adversae factionis hominum fautorumque regis ac Macedonum familias sub corona vendidit. his gestis in Boeotia ad mare ac naves rediit.