Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
36.
mitis legatio, ni praeferoces legatos Gallisque magis quam Romanis similes habuisset. quibus,
postquam mandata ediderunt in concilio Gallorum, datur responsum:
[2]
etsi novum nomen audiant Romanorum, tamen credere viros fortes esse, quorum auxilium
a Clusinis in re trepida sit inploratum;
[3]
et quoniam
legatione adversus se maluerint quam armis tueri socios, ne se quidem pacem, quam illi adferant, aspernari, si Gallis egentibus agro, quem latius possideant
quam colant Clusini, partem finium concedant; aliter
pacem impetrari non posse.
[4]
et responsum coram Romanis accipere velle et, si negetur ager, coram iisdem
Romanis dimicaturos, ut nuntiare domum possent, quantum Galli virtute ceteros mortales praestarent.
L.
[p. 324]
[5]
quodnam id ius esset, agrum a possessoribus petere aut minari arma, Romanis quaerentibus, et quid
in Etruria rei Gallis esset, cum illi se in armis ius
ferre et omnia fortium virorum esse ferociter dicerent,
accensis utrimque animis ad arma discurritur et proelium conseritur.
[6]
ibi iam urgentibus Romanam urbem
fatis legati contra ius gentium arma capiunt. nec id
clam esse potuit, cum ante signa Etruscorum tres nobilissimi fortissimique Romanae iuventutis pugnarent;
tantum eminebat peregrina virtus.
[7]
quin etiam Q. Fabius evectus extra aciem equo ducem Gallorum ferociter in ipsa signa Etruscorum incursantem per latus
transfixum hasta occidit; spoliaque eius legentem Galli
agnovere, perque totam aciem Romanum legatum esse
signum datum est.
[8]
omissa inde in Clusinos ira receptui canunt minantes Romanis. erant, qui extemplo Romam eundum
censerent; vicere seniores, ut legati prius mitterentur
questum iniurias postulatumque, ut pro iure gentium
violato Fabii dederentur.
[9]
legati Gallorum cum ea, sicut
erant mandata, exposuissent, senatui nec factum placebat Fabiorum, et ius postulare barbari videbantur; sed
ne id, quod placebat, decerneret in tantae nobilitatis
viris, ambitio obstabat.
[10]
itaque ne penes ipsos culpa
esset, si clades forent Gallico bello acceptae, cognitionem de postulatis Gallorum ad populum reiciunt; ubi
tanto plus gratia atque opes valuere, ut, quorum de
poena agebatur, tribuni militum consulari potestate in
insequentem annum crearentur.
[11]
quo facto haud secus,
quam dignum erat, infensi Galli bellum propalam minantes ad suos redeunt.
[12]
tribuni militum cum tribus
Fabiis creati Q. Sulpicius Longus, Q. Servilius quartum,
P. Cornelius Maluginensis.
Titi Livi ab urbe condita libri editionem priman curavit Guilelmus Weissenborn editio altera auam curavit Mauritius Mueller Pars I. Libri I-X. Editio Stereotypica. Titus Livius. W. Weissenborn. H. J. Müller. Leipzig. Teubner. 1898. 1.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.