M. Tullius Cicero, Philippics
Albert Clark, Albert Curtis Clark, Ed.

6. [14] ac maioribus quidem vestris, Quirites, cum eo hoste res erat qui haberet rem publicam, curiam, aerarium, consensum et concordiam civium, rationem aliquam, si ita res tulisset, pacis et foederis: hic vester hostis vestram rem publicam oppugnat, ipse habet nullam; senatum, id est orbis terrae consilium, delere gestit, ipse consilium publicum nullum habet; aerarium vestrum exhausit, suum non habet. nam concordiam civium qui habere potest, nullam cum habeat¹ civitatem? pacis vero quae potest esse cum eo ratio in quo est incredibilis crudelitas, fides nulla? [15] est igitur, Quirites, populo Romano, victori omnium gentium, omne certamen cum percussore, cum² latrone, cum Spartaco. nam quod se³ similem esse Catilinae gloriari solet, scelere par est illi⁴, industria inferior. ille cum exercitum nullum habuisset⁵, repente conflavit: hic eum exercitum quem accepit amisit. Vt igitur Catilinam diligentia mea, senatus auctoritate, vestro studio et virtute fregistis, sic Antoni nefarium latrocinium vestra cum senatu concordia tanta quanta numquam fuit, felicitate et virtute exercituum ducumque vestrorum brevi tempore oppressum audietis. [16] equidem quantum cura⁶, labore, vigiliis, auctoritate, consilio eniti⁷ atque efficere potero, nihil praetermittam quod ad libertatem vestram pertinere arbitrabor; neque enim id pro vestris amplissimis in me beneficiis sine scelere facere possum. hodierno autem die primum referente viro fortissimo vobisque amicissimo, hoc M. Servilio⁸, conlegisque eius, ornatissimis viris, optimis civibus, longo intervallo me auctore et principe ad spem libertatis exarsimus.