XXXI
Hos tibi, Phoebe, vovet totos a vertice crines
Encolpos, domini centurionis amor,
Grata Pudens meriti tulerit cum praemia pili.
Quam primum longas, Phoebe, recide comas,
5Dum nulla teneri sordent lanugine voltus
Dumque decent fusae lactea colla iubae;
Utque tuis longum dominusque puerque fruantur
Muneribus, tonsum fac cito, sero virum.