nicarchus ii
ἐχθὲς ἀπάγχεσθαι μέλλων Δείναρχος ὁ φείδων,
Γλαῦκε, δι᾽ ἓξ χαλκοῦς δύσμορος οὐκ ἔθανεν
ἓξ χαλκῶν ἦν γὰρ τὸ σχοινίον: ἀλλ᾽ ἐδυσώνει,
εὔωνον ζητῶν ἄλλον ἴσως θάνατον.
τοῦτο φιλαργυρίας δεινῆς ὅρος, ὃς γ᾽ ἀποθνῄσκων,
Γλαῦκε, δι᾽ ἓξ χαλκοῦς δύσμορος οὐκ ἔθανεν. [p. 154]