a. comp., superior “εἰ δέ τις ἤδη κτεάτεσσί τε καὶ περὶ τιμᾷ λέγει ἕτερόν τιν᾽ — γενέσθαι ὑπέρτερον” P. 2.60 “σφόδρα δόξομεν δαίων ὑπέρτεροι ἐν φάει καταβαίνειν” N. 4.38 “τὸ τεόν, χρύσασπι Θήβα, πρᾶγμα καὶ ἀσχολίας ὑπέρτερον θήσομαι” I. 1.2
b. superl., sovereign, preeminent
I. of things, “πόσις ὁ πάντων Ῥέας ὑπέρτατον ἐχοίσας θρόνον” (byz.: “ὕπατον ἐχοίσας παῖς θρόνον” codd.) O. 2.77 “λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν” P. 3.89 “βουλᾶν τε καὶ πολέμων ἔχοισα κλαῗδας ὑπερτάτας” P. 8.4 “ἀνορέαις ὑπερτάταις” N. 3.20 “χρεῖαι δὲ παντοῖαι φίλων ἀνδρῶν: τὰ μὲν ἀμφὶ πόνοις ὑπερώτατα” N. 8.43 “κείνοις δ᾽ ὑπέρτατον ἦλθε φέγγος ” Pae. 2.68 “ ἀκτὶς ἀελίου — ἄστρον ὑπέρτατον ” Pae. 9.2 “ Νόμος ὁ πάντων βασιλεὺς θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότατον ὑπερτάτᾳ χειρί” fr. 169. 4.
