1.of an unmarried girl, woman “κρύψε δὲ παρθενίαν ὠδῖνα κόλποις” (sc. “Εὐάδνα”) O. 6.31 (“θρῆνον”). “τὸν παρθενίοις ὑπό τ᾽ ἀπλάτοις ὀφίων κεφαλαῖς ἄιε λειβόμενον” i. e. of the Gorgons P. 12.9 “λυσίμβροτον παρθενίᾳ κͅεͅ[ ” Pae. 8.80 “ Αἰολάδα σταθμὸν — ὑμνήσω στεφάνοισι θάλλοισα παρθένιον κάρα” a chorus of girls sings “Παρθ. 2. 12. πρῶτον μὲν Ἥραν Παρθενίαν κελαδῆσαι” a cult title in Arcadia O. 6.88
παρθένιος, -ον