I. “ ἀκίνδυνοι δ̓ ἀρεταὶ οὔτε παῤ ἀνδράσιν οὔτ̓ ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι” O. 6.10 “οὔτε δύσηρις ἐὼν οὔτ᾽ ὦν φιλόνικος ἄγαν” O. 6.19 “τοὶ δ᾽ οὔτ̓ ὦν ἀκοῦσαι οὔτ̓ ἰδεῖν εὔχοντο” O. 6.52 “οὔτ᾽ αἴθων ἀλώπηξ οὔτ̓ ἐρίβρομοι λέοντες” O. 11.20 [“οὔτε γὰρ θεοὶ — κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας” (“οὐδὲ γὰρ” coni. Schneidewin) O. 14.8] “γόνον — οὔτ᾽ ἐν ἀνδράσι γερασφόρον οὔτ̓ ἐν θεῶν νόμοις” P. 2.43 “οὔτε ἔργον οὔτ᾽ ἔπος ἐντράπελον κείνοισιν εἰπὼν” P. 4.105 “τὸν οὔτε χειμέριος ὄμβρος — οὔτ᾽ ἄνεμος ἐς μυχοὺς ἁλὸς” “ἄξοισι” P. 6.10 “ἁ μὲν οὔθ᾽ ἱστῶν παλιμβάμους ἐφίλησεν ὁδούς, οὔτε δείπνων — τέρψιας” P. 9.18 ““οὔτε παγκάρπων φυτῶν νάποινον οὔτ᾽ ἀγνῶτα θηρῶν”” P. 9.58 “ἀλλ᾽ οὔτε ματέῤ ἔπειτα κεδνὰν ἔιδεν οὔτε πατρωίαις ἐν ἀρούραις ἵππους Μυρμιδόνων ” Pae. 6.105 “ οὔτε τι μεμπτὸν οὔτ̓ ὦν μεταλλακτόν” fr. 220. 1. preceded by a purely emphatic neg., “αἰὼν δ᾽ ἀσφαλὴς οὐκ ἔγεντ̓ οὔτ̓ Αἰακίδᾳ παρὰ Πηλεῖ οὔτε παῤ ἀντιθέῳ Κάδμῳ” P. 3.87 “καὶ γὰρ οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι οὔτε κώμων, ὦ Θρασύβουλ̓, ἐρατῶν, οὔτε μελικόμπων ἀοιδᾶν” I. 2.31—2.
II. where the first “οὔτε” is suppressed. “νόῳ δὲ πλοῦτον ἄγει, ἄδικον οὔθ᾽ ὑπέροπλον ἥβαν δρέπων” P. 6.48 “ναυσὶ δ᾽ οὔτε πεζὸς ἰών κεν εὕροις — ὁδόν” P. 10.29 “νόσοι δ᾽ οὔτε γῆρας οὐλόμενον κέκραται ἱερᾷ γενεᾷ” P. 10.41 “ἀνδρὸς δ᾽ οὔτε γυναικός Παρθ. 2. 36. ἀσκὸς δ̓ οὔτε τις ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις” *fr. 104b. 4.* cf. O. 14.9, P. 3.30
b. “οὐ — οὔτε. πόνων δ᾽ οὔ τις ἀπόκλαρός ἐστιν οὔτ̓ ἔσεται” P. 5.54 “κλέπτει τέ μιν οὐ θεὸς οὐ βροτὸς ἔργοις οὔτε βουλαῖς” P. 3.30
c. “οὔτε — οὐδέ. τοῖς οὔτε νόστος ὁμῶς ἔπαλπνος ἐν Πυθιάδι κρίθη, οὐδὲ μολόντων πὰρ ματέρ᾽ ἀμφὶ γέλως γλυκὺς ὦρσεν χάριν” P. 8.83 cf. “τε — οὐ — οὐδέ” P. 8.36
d. “οὐδέ — οὔτε. οὐδ᾽ ἔστιν οὕτω βάρβαρος οὔτε παλίγγλωσσος πόλις ἅτις οὐ Πηλέος ἀίει κλέος” I. 6.24 “οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας” (Schneidewin: “οὔτε” codd.) O. 14.9