succurrō (sub-c-) currī, cursus, ere,
to run under, run to help, hasten to the aid of, help,
aid, assist, succor: laborantibus: adflictis semper, N.:
confidere munitionibus oppidi, si celeriter
succurratur, Cs.: Paratae lites: succurrendumst,
T.—To heal, cure, remedy, relieve: infamiae communi: hic
tantis malis haec subsidia succurrebant, quo minus, etc., Cs.: cuius adversae fortunae velit succursum, L.—Fig., to
run to meet: licet undique omnes mihi terrores impendeant, succurram
atque subibo, will encounter (them).—To come to mind, occur,
suggest itself: ut quidque succurrit, libet scribere: non dubito,
legentibus illud quoque succursurum, quod, etc., L.: Sed mihi succurrit, numen non esse severum, O.