penetrō āvī, ātus, āre
penus+1 TER-,
to enter, penetrate, betake oneself
: sub terras: ad ipsos (deos): in castra hostium,
L.: per angustias: eo,
thus far
, N.: penetrat vox ad aures,
O.: in eam speluncam penetratum cum signis est,
L.: Illyricos sinūs,
press into
, V.: mediae cryptam Suburrae,
Iu.—Fig.,
to pierce, sink, enter, penetrate
: Romuli animus in templa penetravit: in animos: ad sensum
iudicis: quo non ars penetrat?
O.: nihil Tiberium magis penetravit, quam, etc.,
i. e.
impressed
, Ta.