ambitus ūs, m
ambio, a going round, moving about, revolution: aquae per amoenos agros, H.: saeculorum, Ta.—Fig., of speech, circumlocution: circa unam rem ambitūs facere, L. —Meton., a circuit, circumference, border: castra lato ambitu, Ta.—In rhet., a period: verborum.— Esp., a suing for office, canvassing for votes (usu. by unlawful means): legem ambitūs flagitasti: accusare alqm ambitūs: ambitūs largitiones, N.