mēnsūra ae, f
metior,
a measuring, measurement
: mensurae itinerum, Cs.: certae ex aquā mensurae, i. e.
by the water-clock
, Cs.: quicquid sub aurium mensuram aliquam cadat,
numerus vocatur.—
A measure, standard of measurement
: cumulatiore mensurā uti: qui modus mensurae
medimnus appellatur, N.: de
mensurā ius dicere, Iu.—
Measure, extent
: roboris,
girth
, O.: parvā minor mensura
lacertā est,
size
, O.: sed deerat pisci patinae mensura,
was too small
, Iu.: mensura censūs,
fortune
, Iu.—Fig.,
a limit, capacity, power, extent, degree
: tibi dabitur mensura bibendi, O.:
qui tanti mensuram nominis imples, i. e.
art worthy of
, O.: sui, i. e.
capacity
, Iu.