I.gen. plur. vectigaliorum, Suet. Aug. 101; id. Calig. 16: “vectigalium,” id. Tib. 49), n. vectus, from veho, a toll, tax, impost paid to the State (cf.: tributum, census, stipendium).
I. Lit.: “in vectigalibus non solum adventus mali, sed etiam metus ipse affert calamitatem ... ita neque ex portu neque ex decumis neque ex scripturā vectigal conservari potest,” Cic. Imp. Pomp. 6, 15; C. Gracch. ap. Gell 11, 10, 3; Caes. B C 1, 35; id. B. G. 1, 18; 1, 36: “pensitare,” Cic. Imp Pomp. 6, 16: “imponere agro,” id. Agr. 2, 21, 55 sq.: “levare agrum vectigali,” id. Brut. 36, 136.—
B. Esp., an honorarium or contribution paid to a magistrate: “praetorium,” Cic. Att. 5, 21, 11: aedilicium, the contribution of a province to the games instituted by an œdile, id. Q. Fr, 1, 1, 9, § 26.—
II. Transf, of private affairs, revenue, rents, income, etc.: “vectigalia urbana rusticis (anteponantur),” Cic. Off. 2, 25, 88; cf.: “ex meo tenui vectigali,” id. Par. 6, 3, 49; Hor. C. 3, 16, 40; Col. praef. § 27; Plin. 9, 54, 79, § 168; 26, 3, 8, § 15; Plin. Ep. 7, 18, 2 sq.—Prov.: “magnum vectigal est Parsimonia,” Cic. Par. 6, 3, 49.