previous next
summātim , adv. id.,
I.on the surface, on the outside, slightly.
I. Lit. (post-Aug. and very rare): “radicem summatim eradere,Col. 12, 48, 1: “eruere radices,id. Arb. 6, 2: “ablaqueare vitem,id. ib. 10, 5.—
II. Trop., slightly, summarily, cursorily, briefly, compendiously, etc. (class.): summatim rescribere paucis, Lucil. ap. Non. 296, 5: “de re pecuariā breviter ac summatim percurram,Varr. R. R. 2, praef. § “7: aliquid summatim perscribere,Cic. Att. 5, 16, 1: “aliquid cognoscere,id. Fam. 10, 28, 3: “summatim breviterque componere,Suet. Tib. 61: “summatim et uno tantummodo versiculo leviter attingit Vergilius,Col. 9, 2, 3: “(animal) constitutionem suam crasse intellegit et summatim et obscure,Sen. Ep. 121, 12: “aliquid attingere,Quint. 10, 1, 44: “poëticam summatim attigit,slightly, Suet. Aug. 85; id. Tib. 61: summatim aestimandum judici, an bonā fide imploretur judicium, Dig 5, 3, 7 med.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (7 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (7):
    • Cicero, Letters to his Friends, 10.28.3
    • Cicero, Letters to Atticus, 5.16.1
    • Suetonius, Divus Augustus, 85
    • Suetonius, Tiberius, 61
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 10, 1.44
    • Seneca, Epistulae, 121.12
    • Columella, Res Rustica, 9.2.3
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: