I.to beat, strike.
I. Lit.: “pavit aequor harenam,” Lucr. 2, 376: “aliquid ex ore pavire terram,” Cic. Div. 2, 34, 72.—
II. Transf., to beat, ram, or tread down: “aream esse oportet solidam, terrā pavitā,” Varr. R. R. 1, 51, 1: “sato pavitur terra,” Plin. 19, 7, 36, § 120: “pavimenta fistucis pavita,” id. 36, 25, 61, § 185: “pavitum solum,” Col. 1, 6, 16.—Hence, păvītum , i, n., a hard-beaten floor, a pavement (post-class.), Paul. Nol. Carm. 25, 37.