I.impious, execrable, abominable, nefarious (class.; “syn.: impius, sacrilegus): homo nefarius et impius,” Cic. Off. 2, 14, 51: “nefarius Atreus,” Hor. A. P. 186: “voluntates consceleratae ac nefariae,” Cic. Sull. 9, 28: “scelestum ac nefarium facinus,” id. Rosc. Am. 13, 37: “singularis et nefaria crudelitas,” Caes. B. G. 7, 77; Cic. Rep. 3, 9, 14: “multa commemorare nefaria in socios,” id. Off. 2, 8, 28: “nefario scelere se obstringere,” Caes. B. C. 2, 32: nuptiae. Gai. Inst. 1, 64.—
II. Subst.: nĕfārĭum , ii, n., a heinous act, a crime: rem publicam nefario obstringere. Liv 9, 34.—Hence, adv.: nĕfārĭē , impiously, execrably, heinously, abominably: “aliquid nefarie flagitioseque facere,” Cic. Verr. 1, 13, 37; id. Div. in Caecil. 12, 38: “nefarie moliri pestem patriae,” id. Cat. 2, 1, 1: “nefarie occisus pater,” id. Rosc. Am. 11, 30.