I.to break in pieces (class. in prose and poetry).
I. Prop.: “hirneam,” Cato, R. R. 81: “pultando pedibus paene confregi hasce ambas (fores),” Plaut. Most. 2, 2, 25: “fores caedendo,” Liv. 26, 46, 6: “portarum claustra,” Lucr. 1, 71: “imbrices et tegulas,” Plaut. Mil. 2, 6, 24; id. Capt. 4, 4, 8: “digitos,” Cic. Fl. 30, 73: “ossa,” Plin. 28, 10, 45, § 159: “arbores vi tempestatis,” Dig. 39, 2, 24: “enses ensibus,” Luc. 7, 573: “turres valli impetu,” id. 6, 123: “confracta navis,” Plaut. Rud. 1, 2, 64; cf. * Suet. Ner. 34: “scaeptra manu,” Sen. Herc. Fur. 272.—Prov.: “tesseram (hospitalem),” to break friendship, violate faith, Plaut. Cist. 2, 1, 36.—
II. Trop., to break, bring to naught, destroy: “rem,” to dissipate, run through property, Plaut. Stich. 4, 2, 49; id. Trin. 1, 2, 71: superbiam, Titin. ap. Non. p. 316, 3: “consilia senatoria,” Cic. Verr. 2, 1, 5, § 13: “vires hostium,” Val. Max. 7, 2, ext. 17: “rem publicam,” id. 4, 5, 2; Claud. Laud. Stil. 2, 69.—Hence, confractus , a, um, P. a., broken, uneven: “in confracto (opp. in aequo),” Plin. 35, 11, 40, § 127.