I.ever, always, at all times, forever (cf. usque).
I. In gen.: nequiter factum illud apud vos semper manebit, Cato ap. Gell. 16, 1: “locus hic apud nos semper liber est,” Plaut. Bacch. 1, 1, 49: “semper occant priusquam sarriunt rustici,” id. Capt. 3, 5, 5: “sat habet favitorum semper, qui recte facit,” Plaut. Am. prol. 79: “quod improbis semper aliqui scrupus in animis haereat, semper iis ante oculos judicia et supplicia versentur: nullum autem emolumentum esse tantum, semper ut timeas, semper ut adesse, semper ut impendere aliquam poenam putes,” Cic. Rep. 3, 16, 26: “quod semper movetur, aeternum est,” id. ib. 6, 25, 27; id. Tusc. 1, 23, 53: “non haerent in suis sedibus, sed volucri semper spe rapiuntur,” id. Rep. 2, 4, 7: “curavit (Servius Tullius), quod semper in re publicā tenendum est, ne, etc.,” id. ib. 2, 22, 39; 3, 14, 23 et saep.: sibi exortam semper florentis Homeri Commemorat speciem (the Gr. ἀειθαλής), Lucr. 1, 124: “hic vertex nobis semper sublimis,” Verg. G. 1, 242; cf.: quod Graeci aigleucos (ἀειγλεῦκος) vocant, hoc est semper mustum, Plin. 14, 9, 11, § 83: “avida ulteriorum semper gens (semper belonging to ulter),” Liv. 9, 38, 5: “si umquam dubitatum est, utrum tribuni plebis vestrā an suā causā seditionum semper auctores fuerint,” id. 5, 3 Drak.; “for which also, without esse (hence apparently adject.): Hasdrubal pacis semper auctor,” id. 30, 42; cf.: “adversus Sidicinos sumerent arma, suos semper hostes,” id. 8, 1 fin.—To strengthen the signif., joined with cottidie, perenne, assidue, etc. (as in Gr. ἀεὶ καθ̓ ἡμέραν, συνεχές, etc.; v. Lidd. and Scott's Lex. under ἀει): “ea mihi cottidie Aut ture aut vino aut aliqui semper supplicat,” Plaut. Aul. prol. 24; cf. Ter. Ad. 3, 1, 7: “lucrum ut perenne vobis semper suppetat,” Plaut. Am. prol. 14: “ne semper servus currens, iratus senex, etc.... assidue agendi sint mihi,” Ter. Heaut. prol. 39; so (with assiduus) Cic. Rosc. Am. 18, 51; Ov. F. 4, 686: “ibi semper omne vitae spatium famula fuit,” Cat. 63, 90: “semper et ubique,” Quint. 1, 1, 29; 3, 9, 5; Petr. 99; Suet. Aug. 90; cf. Quint. 11, 1, 14.—
II. Of continuance within a definite time: “ego illum antehac hominem semper sum frugi ratus,” Plaut. As. 5, 2, 11; cf. id. Aul. 2, 2, 39: “quod tempus (aestatem) omnes Siciliae semper praetores in itineribus consumere consuerunt,” Cic. Verr. 2, 5, 12, § 29: quibus studiis semper fueris, tenemus, Cic. Rep. 1, 23, 37.—
2. Esp., with comp., of a progressive change (poet.): “rem Romanam Alterum in lustrum meliusque semper, Proroget aevum,” Hor. C. S. 67: “candidior semper candidiorque veni,” Tib. 1, 7, 64.—
B. Distributively, always, every time, on each occasion (ante-class. and post-Aug.): “rex Creo vigiles nocturnos singulos semper locat,” Plaut. Am. 1, 1, 195: “horresco semper, ubi pultare hasce (fores) occipio miser,” always, every time, Ter. Ad. 4, 4, 24: “quattuor partus enixa, septumo semper mense, genuit, etc.,” Plin. 7, 5, 4, § 39: “bis inter duos exortus lunae adfluunt bisque remeant vicenis quaternisque semper horis,” id. 2, 97, 99, § 212: “tertio die cibum capere semper,” id. 7, 2, 2, § 12: “cibum capere semper diebus tertiis,” Gell. 9, 4, 6.—