I.to lick, lick up: “mel mihi videor lingere,” Plaut. Cas. 2, 8, 21: “crepidas carbatinas,” Cat. 98, 5: “sulphur linctum,” Plin. 35, 15, 50, § 177 (al. linctu): “sal pecoribus datur lingendus,” id. 31, 9, 45, § 105: “canes linguebant ulcera ejus,” Vulg. Luc. 16, 21: “sanguinem Naboth,” id. 3 Reg. 21, 19.—In mal. part., like the Gr. λειχάζειν, Mart. 12, 55, 13; 7, 67, 17.
lingo , nxi (Prisc. 881), nctum, 3, v. a. Sanscr. lih, rih, to lick; Gr. λιχ-, λείχω, λιχανός; cf. ligurio,