I. Lit., not divided, indivisible (class.): “arbores,” with stems not branched, Plin. 16, 30, 53, § 122: “ille atomos, quas appellat, id est, corpora individua,” Cic. Fin. 1, 6, 17: “nihil esse individuum potest,” id. N. D. 1, 23, 65: “corpuscula,” Amm. 26, 1, 1.—Hence, subst.: indīvĭdŭum , i, n., an atom, indivisible particle: “ex illis individuis, unde omnia Democritus gigni affirmat,” Cic. Ac. 2, 17 fin.: “ne individuum quidem, nec quod dirimi distrahive non possit,” id. N. D. 3, 12, 29.—
II. Trop., inseparable, not separated (postAug.): “comitatus virtutum,” Sen. Ep. 67 med.: “contubernium,” App. M. 4, p. 154, 16: “Rhodum secuti et apud Capreas individui,” Tac. A. 6, 10: pietas, undivided, impartial, Ps.Quint. Decl. 5, 3.