I. In gen., unsuitableness, unfitness (perh. only ante- and post - class., and very rare): “importunitatem spectate aniculae,” Ter. And. 1, 4, 4: “loci,” dangerousness, Gell. 3, 7, 5.—
II. In partic., of character, unmannerliness, incivility, impoliteness, rudeness, insolence (class.; “esp. freq. in Cic.): importunitas et inhumanitas omni aetate molesta est,” Cic. de Sen. 3, 7: “vide inter importunitatem tuam senatusque bonitatem quid intersit,” Cic. Verr. 2, 3, 16, § 42: “tanta importunitas tantaque injuria Facta in nos est modo hic intus ab nostro ero,” Plaut. Rud. 3, 3, 6: “importunitas et superbia Tarquinii,” Cic. Rep. 1, 40; so, “with superbia,” id. Lael. 15, 54: “homo incredibili importunitate atque audacia,” Cic. Verr. 2, 2, 30, § 74: “ex tuo scelere, importunitate, etc.,” id. ib. 2, 3, 54, § “126: matris,” id. Clu. 69, 195: “animi,” id. ib. 61, 170: animal ex omnium scelerum importunitate et omnium flagitiorum impunitate concretum, id. Pis. 9, 21; id. Sull. 27, 75: “illis, quantum importunitatis habent, parum est impune male fecisse,” Sall. J. 31, 22.