I.unpolished, rough (class.).
I. Lit.: “structurae lapidum impolitorum,” Quint. 8,63. —
II. Trop., unpolished, inelegant, unrefined (class.): “orationes Catonis valde laudo, significant enim quandam formam ingenii, sed admodum impolitam et plane rudem,” Cic. Brut. 85, 294; cf.: “genus hebes atque impolitum,” id. de Or. 2, 31, 133: “Timaeus ipsa compositione verborum non impolitus,” id. ib. 2, 14, 58: “grammaticus,” Quint. 1, 5, 7: “impolitae vero res et acerbae si erunt relictae, efferent se aliquando, etc.,” i. e. unfinished, Cic. Prov. Cons. 14, 34. — * Adv.: impŏlītē , without ornament: “tibi breviter impoliteque dicenti,” Cic. de Or. 1, 49, 214.