I.to place together, to arrange, to station, lay, put, place, set, set up, erect, etc., a thing (or person) somewhere (class. in prose and poetry; cf.: statuo, pono, sisto).
I. Lit.
A. In gen.; constr. usu. with in and abl. (cf. Ramsh. Gr. p. 467 sq.; Zumpt, Gr. § 489); more rarely with in and acc.; also with other prepositions, or absol.
(α).
With in and abl.: “istam conloca cruminam in collo plane,” Plaut. As. 3, 3, 67: “in rostris collocati,” Cic. Sest. 38, 83: “aliquem in cubili,” id. Tusc. 2, 17, 39: “in navi,” id. Planc. 41, 97: “in custodiā,” id. Phil. 7, 7, 19; id. Par. 3, 2, 25: “in solitudine,” id. Lael. 23, 87: “uno quidque in loco,” id. de Or. 1, 35, 163: “Herculem in concilio caelestium,” id. Off. 3, 5, 25: “legiones in cervicibus nostris,” id. Fam. 12, 23, 2; id. Agr. 2, 27, 74: “legionem in eis locis hiemandi causā,” Caes. B. G. 3, 1; cf.: “exercitum in hibernis,” id. ib. 3, 29 fin.: “me in gremio Veneris,” Cat. 66, 56: “pedem grabati In collo sibi,” id. 10, 23: “insidias bipertito in silvis,” Caes. B. G. 5, 32: “quas (copias) in convalle in insidiis,” id. ib. 3, 20: “juvenem in latebris,” Verg. G. 4, 424 al.: “tabulas bene pictas in bono lumine,” Cic. Brut. 75, 261; id. Pis. 25, 61: “supremo In monte saxum,” Hor. Epod. 17, 68: “corpus in vestibulo,” Suet. Aug. 100; Cat. 10, 23: “praesidia in litore,” Nep. Hann. 11, 4.—With locat. proper names; “of towns: classem Miseni et alteram Ravennae,” Suet. Aug. 49: “singulas cohortes, Puteolis et Ostiae,” id. Claud. 25: “se Athenis collocavit,” established himself, settled there, Cic. Fin. 5, 2, 4.—So also with adv. of place: “occupato oppido, ibi praesidium collocavit,” Caes. B. G. 1, 38; 7, 9: “ubi iste castra collocarat,” Cic. Verr. 2, 5, 37, § 96. —
(β).
With in and acc.: “in tabernam vasa et servos,” Plaut. Men. 5, 6, 27: “me in arborem,” id. Aul. 4, 8, 6: “eam in lectum,” Ter. Eun. 3, 5, 45 (ipsum verbum collocant proprium est, et ascribitur pronubis, Don.): “exercitum in provinciam hiemandi gratia,” Sall. J. 61, 2; cf. “supra,” Caes. B. G. 3, 1, and 3, 29; cf. also id. ib. 1, 18, B. 1. infra: “maxilla ubi in suam sedem collocata est,” Cels. 8, 7.—
(δ).
With other prepositions (freq. in Suet.): comites apud ceteros hospites, to lodge, quarter, Cic. Verr. 2, 1, 24, § “63: ut ante suum fundum Miloni insidias conlocaret,” to lay an ambush for, id. Mil. 10, 27: “cohortis legionarias quattuor advorsum pedites hostium,” Sall. J. 51, 3: “legiones propius Armeniam,” Tac. A. 13, 7; cf.: “ipse propior montem suos conlocat,” Sall. J. 49, 1: “obsides super se,” Suet. Aug. 43: “singulas infra se,” id. Calig. 24: “juxta se,” id. Ner. 13: “circa se,” id. Tit. 9, consulares super pulpitum, id. Calig. 54: “lecticam pro tribunali,” id. Aug. 33.—(ε) Absol.: sine tumultu praesidiis conlocatis: Sall. C. 45, 2; cf. Caes. B. G. 3, 4; 4, 33: “tabulis et signis propalam collocatis,” Cic. de Or. 1, 35, 161: “columnas neque rectas, neque e regione,” id. Q. Fr. 3, 1, 1, § 2: “lecticae collocabantur,” id. Phil. 5, 6, 18: “signum Jovis,” id. Cat. 3, 9, 21: “sedes ac domicilium,” Cic. Verr. 2, 2, 3, § 6: “postquam impedimenta collocata animadvertit,” Liv. 44, 37, 1 (cf.: “constituere impedimenta,” id. 44, 36, 6): “chlamydem, ut pendeat apte,” Ov. M. 2, 734: “collocat hasta sues,” lays prostrate, kills, Mart. 5, 65, 10: “reliqua signa in subsidio (i. e. ad subsidium) artius conlocat,” Sall. C. 59, 2; so, “ceterum exercitum in subsidiis,” id. ib. § 5 Kritz N. cr.: “vos, bonae feminae, collocate puellulam (cf. B. 1. infra),” Cat. 61, 184.—
B. Esp.
1. To give in marriage: “filiam alicui,” Tac. Agr. 9 fin.; cf. Suet. Claud. 27; so Cic. Brut. 26, 98; Nep. Att. 19, 4; Suet. Caes. 21; id. Aug. 64; id. Calig. 24; id. Dom. 22 al.: “matrem homini nobilissimo,” Caes. B. G. 1, 18: “aliquam in matrimonium,” Cic. Div. 1, 46, 104; “together with in matrimonio,” Dig. 36, 1, 77: “eam in se dignam condicionem,” Plaut. Trin. 1, 2, 122: “sororem ex matre et propinquas suas nuptum in alias civitates,” Caes. B. G. 1, 18; so, “nuptum,” Plaut. Trin. 3, 3, 7; Col. 4, 3, 6; Dig. 3, 2, 11.—Less freq. absol.: “virginem,” Nep. Epam. 3, 5: “filiam alicujus,” id. Arist. 3, 3; cf.: “in collocandā filiā,” Tac. A. 4, 39: “collocantis filiam,” Just. 9, 6, 2.—
2. Collocare pecuniam, dotem, faenus, etc., a mercantile t. t., to give, lay out, invest, advance, place money, a dowry, wealth, etc.: “rem herilem,” Plaut. Men. 5, 6, 2: “in eā provinciā pecunias magnas collocatas habent,” Cic. Imp. Pomp. 7, 18; cf.: “pecunias in emptiones praediorum,” Dig. 17, 1, 2: “pecunias graviore faenore,” Suet. Aug. 39: “curavit, ut in eo fundo dos collocaretur,” Cic. Caecin. 4, 11: “nusquam posse eam (pecuniam) melius conlocari,” id. ib. 5, 15: “duas patrimonii partes in solo,” Suet. Tib. 48; cf.: “duas faenoris partes in agris,” Tac. A. 6, 17: “pecuniam idoneis nominibus,” Dig. 35, 2, 88.— Hence,
b. In gen., to employ, invest money in some way: “patrimonium suum non effudit: in rei publicae salute collocavit,” Cic. Phil. 3, 2, 3: “miliens sestertium eā munificentiā collocatum,” Tac. A. 6, 45.—
3. (Like the Gr. προτιθέναι.) To lay out a dead body in state in the vestibulum: “aliquem sancte ac reverenter in hortis Domitiis,” Capitol. Anton. p. 5; v. Casaub. ad h. l.—
II. Trop. (in good prose; most freq. in Cic. and Quint.).
A. In gen., acc. to I. A., to place, set, station, dispose of, occupy, employ, put.
(α).
With in and abl.: “illum multa in pectore suo conlocare oportet,” Plaut. Pers. 1, 1, 8: “res est videnda in tuto ut conlocetur,” Ter. Heaut. 4, 3, 11; 4, 3, 17: “ut totos se in optimo vitae statu exquirendo collocarent,” employed, occupied themselves, Cic. Tusc. 5, 1, 2; cf.: “totum se in cognitione et scientiā,” id. Off. 1, 44, 158: “sese palam in meretriciā vitā,” id. Cael. 20, 49: “philosophiam in urbibus,” id. Tusc. 5, 4, 10: “in animis ego vestris omnes triumphos meos condi et collocari volo,” to be placed, deposited, id. Cat. 3, 11, 26: “omne suum studium in doctrinā ac sapientiā,” to apply, employ, id. Q. Fr. 1, 1, 10, § 29: “spem in incerto reliqui temporis eventu,” id. Quint. 26, 83: “adulescentiam suam in amore et voluptatibus,” to employ, spend, id. Cael. 17, 39: “bonas horas male,” Mart. 1, 113, 3: “omnium longitudinum et brevitatum in sonis judicium ipsa natura in auribus nostris collocavit,” placed, Cic. Or. 51, 173: “in conspectu,” Quint. 7, 1, 4: “famam in tuto,” id. 12, 11, 7. —
(β).
With in and acc.: “in otium se,” Plaut. Merc. 3, 2, 10: “homines quattuor In soporem,” to put into the sleep of death, id. Am. 1, 1, 148.—
(γ).
With simple abl.: “et propriis verbis et ordine collocatis,” Quint. 9, 1, 7: “ordine collocati sensus,” id. 7, 10, 16. —
(δ).
With other prepositions: est et in nominibus ex diverso collocatis sua gratia, Quint. 9, 3, 86.—(ε) Absol., to set in order, arrange, etc.: “rem militarem,” Cic. Fam. 2, 13, 3: “aedilitas recte collocata,” Cic. Verr. 2, 5, 14, § 37: “tuā nobis auctoritate opus est ad collocandum aliquem civitatis statum,” id. Ep. ad Brut. 1, 15, 12: “vix ut iis rebus, quas constituissent, conlocandis atque administrandis tempus daretur,” Caes. B. G. 3, 4: omnibus rebus confectis et collocatis, Auct. B. Alex. 33 fin.—In rhet.: verba collocata, i. e. in their relative positions (opp. simplicia), Cic. Or. 24, 80 sq.: “ut apte collocentur (verba),” Quint. 8, prooem. § 26; cf. id. § 31; 10, 2, 13; 8, 1, 1; 10. 1, 4; “9, 4, 1 al. —Rare: de cujus moderatione... in prioribus libris satis collocavi (= scripsi, dixi),” have brought forward, put forth, Tac. A. 6, 27 fin.—
B. Acc. to I. B. 2.: quamobrem melius apud bonos quam apud fortunatos beneficium collocari puto, to put or place, as at interest, Cic. Off. 2, 20, 70; Cic. Verr. 2, 5, 22, § 56: “bene,” id. Fam. 13, 28, 3; cf.: “ut pecuniae non quaerendae solum ratio est, verum etiam conlocandae... sic gloria et quaerenda et conlocanda ratione est,” id. Off. 2, 12, 42.