I.v. dep., to come forth, stand up, arise, appear, rise, break forth (class. in prose and poetry; most freq. in Lucr. and the hist., esp. Liv.; in Cic. rare, perh. only once).
I. In gen.: “ubi materiaï Ex infinito sunt corpora plura coorta,” Lucr. 5, 408; cf. id. 5, 367; 5, 414; 5, 838 al.: “ignes pluribus simul locis,” Liv. 26, 27, 5 et saep.: “bellum,” Caes. B. G. 3, 7: “de integro coörtum est bellum,” Liv. 21, 8, 2; cf.: “foedum certamen,” id. 1, 6, 4: “seditio intestina coörta,” id. 5, 12, 7: “risus omnium cum hilaritate,” Nep. Epam. 8, 5: “dolores,” Plaut. Pers. 2, 5, 12; Liv. 40, 24, 6; cf. Lucr. 6, 1091: “accipere febrim calido fervore coortam,” id. 6, 656.—
II. In partic.
A. Of natural phenomena, storms, etc., to arise, break out, begin, etc.: “saeva tempestas,” Lucr. 6, 458; so, “tempestas,” Cic. Verr. 2, 1, 18, § 46; Caes. B. G. 4, 28; 5, 10; id. B. C. 1, 48; Liv. 1, 16, 1 et saep.: “ventus,” Caes. B. G. 5, 43; Sall. J. 79, 6; Ov. M. 11, 512; Plin. 2, 36, 36, § 100 al.: “taetra nimborum nox,” Lucr. 4, 170; 6, 253.—Poet., of events, to happen: “quasi naufragiis magnis multisque coörtis,” Lucr. 2, 552.—
B. Of a hostile rising, to stand up, rise, to break forth, etc.
(α).
Absol.: “Romani velut tum primum signo dato coorti pugnam integram ediderunt,” Liv. 8, 9, 13; cf. id. 6, 18, 3; 9, 37, 11; Tac. A. 2, 11; id. H. 2, 70; 4, 60 al.: “insidiae,” id. ib. 2, 24; Liv. 3, 41, 1; cf. id. 2, 35, 3: “tum libero conquestu coortae voces sunt,” id. 8, 7, 22: “magno in populo, cum seditio coorta est,” Verg. A. 1, 148.—
(β).
With prep.: “coorti in pugnam,” Liv. 21, 32, 8: “in nos Sarmatarum ac Suevorum gentes,” Tac. H. 1, 2; Liv. 7, 3, 9: “in has rogationes nostras,” id. 4, 3, 2: “ad bellum,” id. 4, 56, : “adversus quos infestior coorta optimatium acies,” id. 4, 9, 8.