I.to draw to or toward, to attract, drag with force, draw (rare but class.; syn.: traho, duco, adduco).
I. Lit.: adducitur a Veneriis atque adeo attrahitur Lollius, is dragged by force, Cic. Verr. 2, 3, 25: “te ipsum putare me attractum iri, si de pace agatur,” id. Att. 10, 1, 3: “aliquem Romam,” id. Fam. 7, 10 fin.: “tribunos attrahi ad se jussit,” Liv. 29, 9 fin.: “uncus alae iniciendus paulatimque attrahendus est,” Cels. 7, 29: “magnes attrahens ferrum,” Plin. 36, 16, 25, § 128: “pulmo attrahens ac reddens animam,” id. 11, 37, 72, § 188; so, “spiritum attrahere,” Vulg. Psa. 118, 131: “vultus tuus colligit rugas et attrahit frontem,” contracts, Sen. Ben. 6, 7 al.: “quae causa attraxerit Arpos,” Verg. A. 11, 250: “sed quos fugit, attrahit unā,” Ov. M. 14, 63: “ducem Attrahite huc vinctum,” id. ib. 3, 563: “arcus,” id. R. Am. 435: “amnes attrahere auxilio sitientibus hortis,” Col. 10, 24: “attraxit eum in siccum,” Vulg. Tob. 6, 4; ib. Ezech. 32, 20: “jugum attrahere,” to draw, bear, ib. Eccli. 28, 23.—
II. Trop., to draw, lead, bring, move, attract, etc.: “nihil esse quod ad se rem ullam tam inliciat et tam attrahat quam ad amicitiam similitudo,” Cic. Lael. 14, 50: recepi causam Siciliae; “ea me ad hoc negotium provincia attraxit,” prompted, moved, incited, Cic. Verr. 2, 2, 1: “quandoquidem in partes, ait, attrahor,” I am drawn by force to take sides, Ov. M. 5, 93 (Merk., abstrahor): “discipulos,” id. F. 3, 830: “ideo attraxi te miserans,” Vulg. Jer. 31, 3.—Hence, * attractus , a, um, P. a., drawn or attracted; of the brow, contracted, knit: “frons attractior,” Sen. Ben. 4, 31.